Bill Gates maakt opvallende draai: “Klimaat niet langer grootste probleem, doemscenario’s onjuist”

“Klimaatverandering is ernstig, maar betekent niet het einde van onze beschaving,” schrijft Gates in zijn essay Drie moeilijke waarheden over klimaatverandering, gepubliceerd aan de vooravond van de klimaattop in Brazilië.

Met die woorden neemt hij afstand van het apocalyptische klimaatnarratief dat de afgelopen decennia de internationale politiek domineerde.

Gates was jarenlang een van de bekendste voorvechters van grootschalige klimaatmaatregelen. Met zijn Gates Foundation investeerde hij miljarden in technologische innovaties, van CO₂-afvang tot “groene energie”. Hij schreef het boek Hoe we een klimaatramp kunnen vermijden, dat wereldwijd als klimaatbijbel werd gepresenteerd.

Maar nu lijkt de tech-miljardair tot een ander inzicht te zijn gekomen. In zijn essay erkent hij dat de wereldwijde uitstoot van CO₂ al jaren sneller daalt dan voorspeld, en dat de meest extreme scenario’s uit klimaatrapporten “niet langer realistisch” zijn.

“De vooruitgang op het gebied van technologie en emissiereductie is groter dan we dachten,” schrijft hij. “We moeten erkennen dat we enorme stappen hebben gezet, en dat andere problemen - honger, ziekte, armoede - inmiddels veel urgenter zijn.”

Gates’ draai komt op een moment dat steeds meer wetenschappers en opiniemakers kritisch kijken naar het verdienmodel van klimaatalarmisme. Van NGO’s tot media en klimaatconsultants - miljardenstromen zijn afhankelijk van een permanent gevoel van crisis.

Door te stellen dat “de doemscenario’s de ijskast in kunnen”, prikt Gates in feite het hart van die industrie door. Want zonder dreiging van een ramp verdwijnt ook de legitimatie voor de talloze belastingen, subsidies en restricties waarmee regeringen wereldwijd burgers en bedrijven onder druk zetten.

Zijn uitspraken staan daarmee haaks op het beleid van de EU en politici als Frans Timmermans, die nog altijd spreken over een “existentiële dreiging”.

Volgens Gates moeten landen hun focus verleggen. In plaats van eindeloos miljarden te steken in klimaatcompensatieprojecten of CO₂-heffingen, moeten regeringen de strijd aangaan met honger en besmettelijke ziekten.

“Het is moreel onverdedigbaar om geld te blijven uitgeven aan marginale temperatuurreducties terwijl miljoenen mensen sterven aan ziektes die we kunnen voorkomen,” schrijft hij.

Daarmee lijkt Gates terug te keren naar de kern van zijn oorspronkelijke missie: het verbeteren van de levensomstandigheden in ontwikkelingslanden, in plaats van meewerken aan een westers beleidsproject dat vooral de middenklasse treft.

De timing van Gates’ uitlatingen is veelzeggend. Aan de vooravond van een nieuwe klimaattop - waar regeringsleiders opnieuw miljarden willen toezeggen aan “klimaattransitie” - klinkt zijn boodschap als een waarschuwing: de wereld heeft genoeg van angstretoriek.

Ook in Nederland groeit de weerstand tegen het dure, onhaalbare klimaatbeleid van D66 en GroenLinks/PvdA. De uitspraak van Gates onderstreept wat veel burgers al voelen: de paniek is politiek, niet wetenschappelijk.

De opmerkelijke draai van Bill Gates markeert een kantelpunt in het wereldwijde klimaatdebat. Na jaren van angstcampagnes, subsidies en symboolpolitiek erkent een van de invloedrijkste klimaatactivisten dat de rampverhalen niet kloppen en de prioriteiten scheef liggen. Waar de politieke elite vasthoudt aan de klimaatkerk, kiest Gates - eindelijk - voor realiteit boven ideologie.