Dapper besluit in Oostenrijk: geen hoofddoeken meer voor schoolmeisjes – Nederland zou dit ook moeten doen

Het doel: jonge meisjes beschermen tegen religieuze en culturele dwang, en duidelijk maken dat de school een plek van neutraliteit en vrijheid moet zijn – geen podium voor islamitische symbolen en onderdrukking.

Het hoofddoekverbod is geen loze symboolpolitiek. Het gaat erom kinderen te beschermen die vaak al op jonge leeftijd door hun ouders of hun gemeenschap in de islamitische dwangbuis worden geduwd.

Een meisje van 8, 9 of 12 jaar kiest er natuurlijk niet “vrijwillig” voor om een hoofddoek te dragen. Dat is altijd de druk van ouders, de moskee, de gemeenschap. Oostenrijk zegt nu duidelijk: “Dat kan bij ons niet meer. Op school zijn meisjes vrij.”

In landen als Nederland durft men dit niet. Hier heerst de angst voor het verwijt “islamofobie.” Terwijl ondertussen talloze meisjes dag in dag uit onder druk staan. Politici kijken weg, scholen verschuilen zich achter “diversiteit,” en meisjes verliezen hun recht om gewoon kind te zijn.

In plaats van hen te beschermen, kiest Nederland voor wegkijken en cultuurrelativisme. Dat is verraad aan jonge meisjes die juist bescherming nodig hebben.

De Oostenrijkse minister benadrukt dat ouders en psychologen eerst zullen proberen meisjes en gezinnen te “overtuigen” van de maatregel. De precieze gevolgen van weigering zijn nog niet helemaal duidelijk, maar één ding is zeker: de overheid neemt eindelijk verantwoordelijkheid.

Dat is al een enorme stap vooruit vergeleken met landen waar politiek correct beleid altijd wint van gezond verstand.

Laten we eerlijk zijn: de hoofddoek is niet zomaar een stukje stof. Het is een politiek-religieus symbool. Het drukt uit dat vrouwen en meisjes zich moeten bedekken, dat hun lichaam en haar een “bron van zonde” zouden zijn, en dat zij dus verantwoordelijkheid dragen voor de lusten van mannen.

Wie dat “vrijheid van religie” noemt, negeert dat het in de praktijk vaak pure vrijheidsberoving is voor meisjes die helemaal geen keuze hebben.

Oostenrijk benoemt dit eindelijk en kiest de kant van de meisjes – in plaats van de kant van de imam.

Als Oostenrijk dit kan, waarom Nederland dan niet? Waarom laten we jonge meisjes hier nog steeds onbeschermd achter, terwijl het voor iedereen duidelijk is dat ze onder druk staan?

Het antwoord: lafheid. Politieke correctheid. De angst om stemmen te verliezen bij de islamitische achterban. En dus offert Den Haag zonder schaamte duizenden meisjes op.

Terwijl we weten: een verbod werkt. Het geeft scholen en meisjes rugdekking en maakt duidelijk dat vrijheid en gelijkwaardigheid belangrijker zijn dan religieuze dwang.

Het besluit van Oostenrijk is een baken van gezond verstand. Geen hoofddoek meer voor meisjes onder de 14 op school. Punt. Een duidelijke boodschap: op school heerst vrijheid, gelijkheid en neutraliteit – geen religieuze dwang.

In Nederland zijn politici nog veel te druk bezig met “diversiteit” en “inclusie,” terwijl meisjes letterlijk gevangen worden in religieuze kledingvoorschriften. Oostenrijk toont moed.

De vraag is: wanneer durft Nederland hetzelfde te doen?