Schokkend beeld uit Antwerpen: hele flat vol Palestijnse vlaggen - België of Gaza?

Het is precies zoals Vlaams Parlementslid Sam van Rooy het benoemde: “Wat is dat dan toch, die palestinisering van de samenleving?” Want laten we eerlijk zijn: dit lijkt niet op België, dit lijkt op Gaza.

Wat deze vlaggenzee laat zien, is dat veel mensen in deze flats niet bezig zijn met België sterker en veiliger maken. Ze dragen geen verantwoordelijkheid voor de samenleving waar ze wonen. Ze zijn obsessief bezig met een conflict in het Midden-Oosten, alsof dat belangrijker is dan de stad, het land en de mensen waarmee ze hier samenleven.

De boodschap is pijnlijk duidelijk: voor velen in deze wijken is België een verblijfplaats, géén vaderland.

Een flat vol Palestijnse vlaggen is geen onschuldige versiering. Het is een symbool van parallellisme: samenlevingen die naast elkaar bestaan, zonder verbinding. Een samenleving waarin de nationale vlag nauwelijks meer te zien is, maar buitenlandse vlaggen domineren.

Het is precies dat proces dat Van Rooy terecht de “palestinisering van de samenleving” noemt. Belgische én Nederlandse steden worden niet sterker of hechter van dit soort symbolen. Integendeel: ze worden steeds verder uit elkaar getrokken.

Waarom zien we dit soort vlaggenmassa’s nooit als het gaat om steun voor België (of Nederland) zelf? Waar zijn de driekleuren tijdens nationale feestdagen in dat en ons land? Waar is de trots op het land dat al deze mensen kansen en veiligheid biedt?

Het antwoord is confronterend: voor velen gaat de loyaliteit niet naar België of Nederland, maar naar een buitenlandse strijd. En zolang politiek en media dat normaliseren, blijft het signaal hetzelfde: je hoeft je niet te integreren, je hoeft je niet loyaal te voelen aan je nieuwe vaderland.

De flat in Antwerpen is een wake-upcall. Dit is geen integratie, dit is geen samenleven, dit is geen binding met het land dat je huisvest. Dit is een parallelle samenleving die haar eigen symbolen, prioriteiten en conflicten binnen de muren van onze steden plaatst.

België - en ook Nederland - moet nu kiezen: accepteert men deze palestinisering, of eist men vanaf nu dat iedereen die in België woont (en in Nederland!) eerst en vooral loyaal dient te zijn aan dat land?