Europa 2025: Dochters vogelvrij door open grenzen

En dan is er in ons land de moord op 17-jarige Lisa uit Abcoude. Bruut neergestoken terwijl ze smeekte om hulp via 112, slechts om te worden neergehaald door een asielzoeker die eerder verdacht was van verkrachting en aanranding, maar toch was vrijgelaten. Haar dood veroorzaakte landelijke verontwaardiging. In Amsterdam werden gebouwen oranje verlicht, waren er stille tochten, en hernieuwde discussies over vrouwenveiligheid en migratiebeleid.

Blommestijns boodschap is een keiharde wake-upcall: "Het is een regelrechte schande dat jonge meisjes zich zó onveilig voelen dat ze bijlen en messen aanschaffen." En terecht. Want wat is vrijheid waard als je bang bent om ’s avonds naar huis te fietsen? Het is een beschaving in verval als de dader blijft lopen en zíj in de cel belandt. Als je de bewegende beelden ziet in Paul Joseph Watson zijn vlog dan kun je maar één ding concluderen dat onze beschaving in verval is omdat wij onze vrouwen niet kunnen beschermen tegen cultuurverrijkers.

Dit patroon herhaalt zich door heel Europa: van gewelddadige migranten in opvangcentra tot de radicale gevolgen van aanpakvrije asielprocedures. Lisa’s dood toont de schaduwkanten van deze appeasement politiek: een dader met een twijfelachtige identiteit en status die vrij rondloopt; een meisje dat smeekt om haar zus te beschermen, en vervolgens wordt vervolgd.

Dit is geen incident. Dit is beleid. En dit beleid breekt onze samenleving langzaam af. Het is tijd om wakker te worden, grenzen te sluiten, onze dochters te beschermen en onze beschaving terug te eisen.

In deze scherpe reactie fileert Dina-Perla Portnaar de statistiekenoorlog rond migratie en veiligheid, legt ze de vinger op falend bestuur en roept ze op tot echte oplossingen. Ze laat zien waarom Nederland dringend wakker moet worden.

Laat ik proberen zo zuiver en oprecht mogelijk te reageren in de hoop dat mijn woorden goed aankomen. Dit kan helaas niet kort. Je hebt hier namelijk een publicist/opiniemaker en kenner/ervaringsdeskundige op het gebied van veiligheid in de openbare ruimte. Belangrijker: je hebt hier iemand die zélf in de eerste achttien jaar van haar leven veel doorleefd heeft, waaronder zwaar lichamelijk en geestelijk geweld, gevoed door diverse factoren:

• Primitieve wortels en schadelijke traditionele praktijken, waaronder eergerelateerd (mijn voorouders aan mijn moederskant komen uit Noord-Afrika).

• Extreme vormen van diverse wereldgeschiedenissen met hevige vormen van transgenerationele trauma's en patronen, als een dominospel op de volgende generaties ingeklapt (Joods en mijn voorouders aan mijn vaderskant komen uit Oekraïne en wat nu Rusland is, waar het meest ondenkbare leed is voorgevallen; daarom, als mensen met vormen van communisme flirten vandaag de dag, word ik met Lenin en Stalin in het achterhoofd wanhopig voor de toekomst van de mensheid).

• Religieuze dwang waar online al genoeg over te vinden is, oftewel zie mijn eerdere werk.

• Tot slot mentale problematiek, waarbij ik in het midden laat in hoeverre dit gekoppeld is aan de eerdere zaken en in hoeverre het op zichzelf staat.

Waarom vertel ik dit in deze context? Omdat dit soort factoren altijd meespelen in waar asielzoekers in Nederland en erbuiten toe in staat zijn als ze geen begeleiding krijgen en we onze zaken niet op orde hebben. Waaronder: weten wie die mensen zijn voorbij identiteit en NAW, dus wat hun achtergrond is qua levensgeschiedenis, om de begeleiding te bieden die ze nodig hebben. Ik weet waar ik over spreek en heb als ervaringsdeskundige ook bij diverse instituties die hierover gaan gekeken naar verschillende aspecten vanuit hun vak. Mensen die de interactie aangaan met asielzoekers en overlopen in het werk...

Mensen kunnen mijn opinie van een paar dagen terug nalezen, waaronder in een paar punten suggesties/oplossingen. Ook via e-mail kreeg ik reacties van mensen. Samengevat: hoe pakken we jouw oplossingen aan, wat kunnen we doen? Wat is dit een verademing om te lezen, zo eerlijk. En, zie de statistieken.

Ik begin bij de statistieken. Online is ineens een statistiekenoorlog losgebarsten, waarbij rechts versus links tegenover elkaar staan en gelijk willen krijgen. Dit is sprekend voor waarom de huidige situatie in Nederland erger is dan we denken en waarom ik mijn hart vasthoud in de hoop dat rechts en links niet de straat op gaan om het uit te vechten. We zitten niet ver van dit soort praktijken af. Praktijken die in Frankrijk en Engeland steeds vaker voorvallen.

Als we wereldwijd maar niet willen begrijpen wat er speelt en onze bezorgde en hardwerkende burgers die het zat zijn niet serieus nemen, krijg je wat je met Maya ziet. En erger. Arm kind. We mogen haar niets kwalijk nemen vanuit het recht. We moeten haar met empathie opvangen en de situatie integraal ondersteunen. Sterker nog, als we zo doorgaan, is het afwachten op de eerste AZC die in brand gestoken wordt. Kortom: waar je ook bent en welke kleuring je ook hebt, blijf rustig. Alhoewel we nu op constructieve wijze wel moeten gaan staan voor veiligheid. Eergisteren zelfs.

We hebben in Nederland een grote groep prachtmensen met allemaal verschillende soorten achtergronden, die nog altijd iedere dag hun best doen om bij te dragen aan een mooie maatschappij. Onder andere vanuit rust en verbinding. Vergeet hen niet en probeer elkaar te verstaan en perspectieven te verbinden. Niet omdat dat zo'n goed gevoel geeft, maar omdat dat broodnodig is. Juist pragmatisme en nuchterheid hebben Nederland tot nu toe al eeuwenlang gered. Dat dreigen we kwijt te raken. Trouwens, hier moet ik toch even ondernemerschap laten vallen. Maar dat terzijde.

Vergeet die statistieken in hemelsnaam en doe je ogen open. De meeste Nederlanders zijn barmhartig, vrijgevig, tolerant en verbindend. De gemiddelde Nederlander is een topper! Al lang hebben Nederlanders laten zien hoezeer ze niet tegen 'de ander' of 'buitenlander' zijn. Ja, sommigen, in extremen. Maar ik blijf bij die grote groep prachtmensen. Met 'al lang' bedoel ik eeuwenlang. Nederland was onder andere vanuit de handel zeer nieuwsgierig naar 'de ander'. Later vanuit het moderne leven, zoals cuisine, kunst, reizen, tradities, werk enzovoorts.

Om het persoonlijk te maken: bijna tien jaar runde ik meer dan voltijd een bed zonder breakfast naast Museumplein. Ik haalde de wereld op die manier naar me toe met slechts drie weken vrij in bijna tien jaar keihard werken... Ik noemde dit het grootste geluk van mijn kleinondernemerschap, omdat ik de mooiste gesprekken had met mensen. Ik leerde een hoop van mijn gasten en maakte vrienden voor het leven. Daarbij verbond ik me gedurende twintig jaar met iedereen en deed ik veel op interreligieus en intercultureel vlak.

Ik wil het hiermee keihard opnemen voor de gemiddelde Nederlander die in de afgelopen dagen beschuldigd wordt van daderschap of zaken zoals femicide en van intolerantie of erger: racisme. Waarbij er partijen en bestuurders zijn die letterlijk aan de allergrootste gaslighting-show uit de moderne Nederlandse geschiedenis doen. Bijvoorbeeld middels die statistiekenoorlog. Alles om te sussen en ons maar koest te houden, in de hoop dat de problemen vanzelf verdwijnen. Terwijl ze gestaag toenemen. Trouwens, wat zou ik willen dat rechts het mis heeft! Ik denk niet dat alle relaties op links kunnen bevatten hoezeer ik dat zou willen.

Maar iemand zoals ik, die opgegroeid is met zo’n type 'kansenparel' zoals DDS het uitdrukt, oftewel een uiterst gewelddadig probleemgeval met nul komma nul rem op de begrenzing van anderen, laat staan een zusje, valt niet voor de gek te houden of te temmen. Nederland heeft niets aan die statistieken. Nederland heeft nog géén idee wat er aan problemen gaan ontstaan. Nederland wil niet weten waartoe mensen die geen verantwoordelijkheid nemen voor hun daden toe in staat zijn.

Al zou het slechts om één probleemgeval gaan: één persoon kan een heleboel ellende veroorzaken en verpest het voor alle asielzoekers. In dat kader maakt het niet uit wie dat is, dus wat de nationaliteit is. Als een Syriër bijvoorbeeld onderdeel wordt van onze samenleving en een prachtmens is, roept niemand iets over dat diegene uit Syrië komt. Denk aan al die Aziaten wereldwijd die in algemene zin al eeuwenlang geen problemen veroorzaken. Van niemand misbruik maken, omdat ze keihard werken. En waar we niet over klagen als collectief. Het kan dus wel degelijk!

Natuurlijk willen al onze prachtmensen dat de wereld van iedereen is en dat grenzen niet uitmaken. Ook ik droom van zo’n utopie. In grote getalen op individueel niveau is dat ook zo. Maar steeds duidelijker wordt dat we op dit moment in de tijd zoveel gevaar oplopen, dat we nog lang niet klaar zijn voor zo’n utopie. Die mensen zijn er niet klaar voor. Al onze samenlevingen zijn er niet klaar voor, omdat ze nog geeneens willen toegeven wat de problemen nou werkelijk zijn.

Pas als er een mate van acceptatie en realisatie is, kan er iets gedaan worden. Natuurlijk valt en staat het met de wijze waarop we dat doen. Ik ben voorstander van 'honing', zolang het effectief is. We gaan onze humaniteit namelijk steeds meer verliezen. Niet doordat we als gemiddelde burgers zulke slechteriken zijn, maar omdat we te maken krijgen met gevallen die geen enkele begrenzing zullen respecteren. Waar steeds meer mensen van ons op onder andere onhandige, reactieve en wanhopige wijze mee om zullen gaan. Dus specifiek terug naar het geval Maya: vergeef haar.

Dat brengt me bij mijn rant:

Schaam je aan al die mensen die maar lopen te zeuren over statistieken, in plaats van vijf stappen vooruitdenken en aan preventie werken. Wat bovendien zo ongelooflijk realistisch is! We leven niet in de middeleeuwen, al lijkt het er soms wel op met waar we mee te maken krijgen en waar we niet om gevraagd hebben. We hebben verdomme de beste technologische middelen ter beschikking om ónze standaarden aan te houden. Belangrijker dan cultuur en 'ons' is de realisatie dat het om 'standaarden' gaat. Leidend daarin zijn humaniteit, beschaving, kennis en kunde. Dáár vechten we voor, niet tegen mensen.

Schaam je aan de opportunisten met radicaal-communistische ideologie die over lijken een half miljoen euro lopen binnen te harken, met nul komma nul transparantie over wat daarmee gaat gebeuren. Ik eis dat een deel van dat bedrag naar de nabestaanden van de laatste slachtoffers gaat en naar echte oplossingen. Houd toch op met 'kleur op de gevels' of posters met gejatte ideeën die je bovendien gratis krijgt vanuit maatschappelijk medeleven.

Posters die in de Albert Heijn op het Museumplein en bij alle grote musea in Amsterdam geplaatst worden. Ja, dát zal ze leren! Daar zitten de grootste problemen joh! Die Albert Heijn op het Museumplein. Man, man, man. Die bewoners, waaronder ikzelf – geboren, getogen en nog altijd niet weggevlucht – en seizoenstoeristen bij de Albert Heijn zijn een groot gevaar joh. Goed geïnvesteerd, dat geld. Effectieve campagnetactieken ook langs de snelwegen. Het zijn exact dit soort mensen waardoor ik de wereld van PR, marketing en communicatie uitkots en waar ik nooit meer mee geassocieerd wil worden. Goddank journalistiek en mijn gouden pen! Hallelujah opiniemaken. Yeah, ander soort consultancy. En andere zaken die in het verschiet liggen.

Schaam je als je niet per direct een website aanmaakt met daarop ál het bewijs van hoe je die half miljoen uitgeeft. Ik eis dat de politiek dit op het hoogste niveau oppakt.

Schaam je als je als politicus populair loopt te roeptoeteren over eenheid in dit land, rustige en beschaafde politici eruit wilt spelen en niet concreet wilt verbinden tussen alle kleuren in het palet rechts en links.

Schaam je als je je om wat voor reden dan ook niet verplicht voelt om die concrete oplossingen per direct te onderzoeken en in te zetten, ook voor de asielzoekers die binnen die AZC’s dagelijks gevaar oplopen. Oplossingen die zo haalbaar zijn. Naast de mijne (zie wederom mijn opinie van de week) zag ik ook van de week iets over een app om mensen in de buurt in te schakelen als iemand zich onveilig voelt. Dat bestaat al in net iets andere vormen. Ik ken bovendien een ondernemer die iets soortgelijks heeft gebouwd voor ouderenzorg.

De volledige check van wie zich daarbij aansluit, is haalbaar. Denk ook in de richting van een Verklaring Omtrent Goed Gedrag en trainingen qua lichte, gemiddelde en zware scenario’s en hoe ter plaatse zonder gevaar voor eigen leven te handelen. Waarbij die mensen niet in plaats van het leger, de politie of HANDHAVING EN TOEZICHT plus wijkagenten moeten optreden, maar aanvullend. Met een meerderheid ter plaatse de voorbereidende stappen uitvoeren totdat de autoriteiten er zijn.

Tot slot: wij vrouwen vertikken het om te verdwijnen en onze standaarden op te geven. Wij horen in de publieke ruimte, waar en wanneer dan ook. Totdat een vrouw bij wijze van spreken niet om half vier ’s nachts naakt en alleen over straat kan, heeft de mensheid gefaald. In mijn opiniestuk had ik het over brand vanuit beeldspraak. Verdomme, als een kind met vuur speelt, grijp je de aansteker of luciferdoos uit handen. Het is onze morele plicht om – als we hoger in de ranking zitten qua standaarden – ons te ontfermen over diegenen die lager in de ranking zitten. Niet door onze standaarden ooit te verlagen, maar door die te beschermen en diegenen stapsgewijs omhoog te tillen. Denk daaraan als je Maya veroordeelt.