Trump kiest voor vrede – EU woest omdat oorlog niet doorgaat

En hoe reageren de politieke klaplopers in Brussel, Berlijn en Den Haag? Met angst. Met paniek. Omdat hun oorlog, hun sancties, hun wapendeals, hun macht – alles komt op losse schroeven te staan als Trump wéér doet wat niemand durfde: een deal sluiten.

Trump spreekt Poetin in Alaska. De bedoeling? Verkennen of er een einde kan komen aan een zinloze oorlog die al drie jaar duurt en niets heeft opgeleverd behalve verwoesting. Hij sluit geen achterkamertjesdeal, hij maakt duidelijk: óf er komt beweging, óf er volgen serieuze gevolgen voor Rusland. Maar bovenal: hij wil de oorlog stoppen, niet voortslepen. En dát is wat de EU hem niet vergeeft.

Ze willen doorgaan. Ze willen meer wapens, meer NAVO, meer invloed. Onder het mom van “veiligheidsgaranties” en “democratie verdedigen” sleuren ze Europa mee in een conflict dat alleen maar groter dreigt te worden. En wie daar tegenin gaat – zoals Trump – wordt meteen weggezet als ‘onbetrouwbaar’.

NAVO-chef Mark Rutte hint alvast op een vredesdeal waarbij Rusland informele controle behoudt over delen van Oekraïne, zolang het maar niet officieel wordt erkend. In diplomatieke taal is dat een opening. In gewone taal: vrede met gezond verstand.

Maar de Europese elite schreeuwt moord en brand. Waarom? Omdat het ze nooit om vrede ging. Het ging ze om macht, invloed, en – laten we eerlijk zijn – Russische grondstoffen. Zij wilden Poetin “vernederen”. Maar Trump wil hem gewoon laten stoppen.

En dat verschil is cruciaal.

Het zijn niet de diplomaten van de EU, niet de NAVO-bonzen, en zéker niet de Brusselse oorlogsklik die naar vrede zoeken. Zij willen doorgaan tot de laatste Oekraïner – zolang het maar niet hún kinderen zijn die sneuvelen.

Het is Trump die het lef heeft om te zeggen: genoeg is genoeg. Dat betekent niet dat hij Poetin ophemelt. Integendeel. Hij gebruikt juist zijn onderhandelingsmacht om een oplossing af te dwingen. Zonder eindeloze VN-resoluties, zonder praatclubs, maar gewoon: één op één, knopen doorhakken.

En dát is precies wat de EU hem kwalijk neemt. Want zij hebben geen knopen, alleen knopen in hun maag als Trump weer eens laat zien hoe het wél moet.

Waar is president Zelenski in dit alles? Opzijgezet. De grote man van het verzet, de held van de Europese elite, mag straks misschien aanschuiven bij een tweede ronde – als de grote jongens klaar zijn met praten. Hij is verworden tot een marionet in het spel van westerse geopolitiek. Een speelbal van EU-diplomaten die met zijn land spelen alsof het Risk is.

Maar voor Trump is het simpel: Is er een weg naar vrede? Ja? Dan gaan we die verkennen. Is die er niet? Dan volgt druk, maar niet eindeloze oorlog.

De Europese Unie heeft niets opgelost, maar wel miljoenen mensen in armoede gestort met sancties. De NAVO heeft niets gestabiliseerd, maar wel haar macht uitgebreid. En Oekraïne? Dat is de dupe geworden van een ideologisch machtsconflict waarbij ‘vrede’ alleen nog op papier bestaat.

Trump probeert een uitweg te vinden. Niet perfect, niet politiek correct, maar wél moedig en doelgericht. Terwijl de EU blijft praten, doet hij wat nodig is: oorlog beëindigen.

Dus ja, DDS steunt Trump. Omdat we klaar zijn met oorlogen die alleen goed zijn voor wapenlobbyisten en Brusselse machtspolitici. Het is tijd voor vrede – en het is tijd dat iemand eindelijk opstaat om die vrede ook echt te realiseren.