Trump schuift handelsdeadline op: Europa krijgt uitstel, geen genade

De EU staat onder enorme druk. Washington wil harde garanties, duidelijke concessies, en een échte reset van de handelsverhoudingen. Want wat voor Brussel een handelsconflict heet, is voor Trump simpelweg een machtsstrijd die hij wil winnen.

Eurocommissaris Valdis Dombrovskis probeerde het nog diplomatiek te brengen. “De Europese economie toont zich sterk”, zei hij, “maar er is onzekerheid.” Wat hij niet durfde te zeggen: Brussel heeft geen plan B als de onderhandelingen stuklopen.

Trump liet eerder weten importheffingen in te stellen op onder meer Japan, Zuid-Korea en Zuid-Afrika – variërend van 25% tot zelfs 30%. En hij deed dat niet om subtiel te blijven: het is pure druk op de ketel. De EU weet: wie zich niet schikt, krijgt de economische zweep.

Volgens een van Trumps economische adviseurs zou de VS tijdens de eerdere 90 dagen pauze negen-tig handelsakkoorden sluiten. Het werden er drie: met Vietnam, het VK en een vaag ‘hoofdlijnenakkoord’ met China.

Maar de boodschap is helder: Trump is ongeduldig. Wie op hem gokt, moet leveren. En wie aarzelt, krijgt tarieven. Geen eindeloos polderen, geen klimaatbijlagen, geen morele toespraken – maar gewoon: zakendoen of opdonderen.

De EU heeft geprobeerd te onderhandelen over tariefsymmetrie – alle heffingen weg, wederzijds. Maar uit Amerika kwam daar geen duidelijke toezegging op terug. In plaats daarvan kwam Washington met een basistarief van 10%, en lagere tarieven voor een paar specifieke sectoren zoals luchtvaart en alcohol.

Voor Europese landbouwproducten, techbedrijven en de auto-industrie hangt er nu een zwaard van Damocles boven het hoofd. Brussel heeft al een lijst opgesteld van Amerikaanse producten die het zelf extra wil gaan belasten, waaronder bourbon en landbouwgoederen. Maar iedereen weet: dat is bluf zonder spierballen als Trump écht besluit om de handel dicht te draaien.

Wie dacht dat Trump 2.0 milder zou zijn, ziet nu hoe mis dat idee is. De man zit niet op applaus uit Davos te wachten. Hij wil deals – en dan graag op zijn voorwaarden.

Brussel krijgt tot 1 augustus om te buigen. Doet het dat niet, dan volgen er heffingen die de Europese economie hard gaan raken, zeker in landen als Duitsland, Frankrijk en Nederland.

De tijd van mooie speeches is voorbij. Dit is geopolitiek zoals Trump het bedoelt: messcherp, ongeduldig en zonder diplomatieke franje. De vraag is: heeft Europa nog ruggengraat, of volgen we straks gewoon weer de leider van het vrije Westen – met tegenzin en douanebonnetjes?