CBS slaat alarm: hoge huren blokkeren gezinsvorming in Nederland

Uit het onderzoek van het CBS en het Nederlands Interdisciplinair Demografisch Instituut (NIDI) blijkt dat vrouwen met een huurhuis, vooral in de grote steden en andere dure regio’s, simpelweg geen kinderen (meer) krijgen. En niet omdat ze dat niet willen, maar omdat ze het zich niet kunnen veroorloven.

Het gaat hier niet om “uitstel”, maar om een structurele trend: het aantal geboortes in Nederland daalt al sinds 2010. De klassieke verklaring – de economische recessie van toen – is allang achterhaald. Het echte probleem is structureel geworden: bestaansonzekerheid, onbetaalbare woningen, tijdelijke arbeidscontracten en torenhoge lasten zorgen ervoor dat steeds minder mensen überhaupt aan kinderen durven te denken.

De kloof is schrijnend. Terwijl koopwoningbezitters – met vaak een stevig inkomen en opgebouwde overwaarde – hun gezin wél kunnen uitbreiden, blijven huurders met lege handen achter. Voor hen is er geen perspectief. Geen starterswoning. Geen betaalbare gezinswoning. Geen financiële ademruimte om een kind op de wereld te zetten.

Wat zegt het CBS? “Onder de streep zien we dat vrouwen met de minste bestaanszekerheid de meeste moeite hebben om een situatie te creëren waarin ze een kind kunnen krijgen.” Harde woorden, maar de realiteit is nog harder. Nederland creëert een samenleving waarin kinderen krijgen een luxeproduct wordt, weggelegd voor mensen met koopkracht en kapitaal.

Dit is geen klein sociologisch detail. Dit is een demografische tijdbom. Het geboortecijfer daalt razendsnel. Onze bevolking vergrijst in recordtempo. En wat is het antwoord van Den Haag? Juist: méér arbeidsmigratie. Nog meer bevolkingsgroei door immigratie, in plaats van beleid dat het Nederlandse gezin ondersteunt.

Terwijl honderdduizenden Nederlanders wél kinderen willen, maar geen huis kunnen krijgen of hun vaste lasten niet rondkrijgen, haalt de overheid jaarlijks tienduizenden mensen binnen van buiten Europa. Als oplossing voor een probleem dat het zelf heeft gecreëerd: een samenleving waarin Nederlandse jongeren hun toekomst niet meer kunnen opbouwen.

Dit alles komt voort uit decennialang falend beleid. Geen grip op de woningmarkt. Geen visie op gezinsvorming. En geen politieke wil om het roer écht om te gooien. Want het zou maar ten koste gaan van de beleggers, de projectontwikkelaars en het heilige verdienmodel van “doorstroming” en “marktwerking”.

Ondertussen is de maatschappelijke prijs niet meer te overzien. Tienduizenden jonge stellen zien hun droom van een gezin in rook opgaan. De Nederlandse bevolkingsgroei stort in. En het enige antwoord dat politiek Den Haag lijkt te hebben, is méér globalisme, méér import, méér crisis.

Wat Nederland nodig heeft, is een radicale herwaardering van het gezin. Betaalbare gezinswoningen. Lagere lasten voor jonge ouders. Echte zekerheid op de arbeidsmarkt. En een migratiebeleid dat de belangen van Nederlanders voorop zet – niet de wensen van lobbyisten en internationale agenda’s.

Kinderen krijgen mag nooit een privilege worden. Het is een fundamenteel recht – én een noodzaak voor de toekomst van ons land.