Assita Kanko beklaagt zich over ‘extreemrechts’, maar het echte probleem heet links

Dat laatste, dat snappen we. Maar dat eerste? Laten we eerlijk zijn: wie bekritiseert en marginaliseert Kanko écht? Juist: het deugkartel, de linkse culturele bovenlaag die geen afwijking duldt van het progressieve partijboek.

Kanko vertelt openhartig dat mensen haar proberen te ‘mentaal converteren’. Alsof centrumrechts denken een ziekte is.

Dat is niet zomaar een opmerking. Dat is de kern van het probleem in het moderne politieke debat: wie afwijkt van de linkse doctrine, wordt niet tegengesproken op inhoud, maar weggezet als een zieke geest die moet worden heropgevoed.

En dat komt niet van rechts. Dat komt van links. Van de zelfverklaarde toleranten, de klimaatgelovigen, de diversiteitsgoeroes, de subsidie-slurpende ‘inclusiviteitsadviseurs’.

Assita Kanko staat bekend als een dappere politica. Vrouw. Zwart. Afrikaanse achtergrond. En tóch niet links. Dat alleen al is voor de woke-elite een reden om haar af te serveren. Want in hun wereldbeeld mag je pas meetellen als je braaf op D66, GroenLinks of de PvdA stemt.

Dat zij zich uitsprak tegen de woke-gekte, de Europese hypocrisie rond migratie en het islamdebat, wordt haar niet vergeven. Links heeft een hekel aan mensen die zich onttrekken aan hun morele greep – en dat geldt in het bijzonder voor mensen zoals Kanko, die volgens het intersectionele handboek een plek in de slachtoffer-hiërarchie zouden moeten innemen.

Zodra zij weigert daarin mee te gaan en zélf nadenkt, verandert ze in een ‘verrader’ in de ogen van de progressieve elite.

Wat wél pijnlijk is, is dat Kanko in haar uitleg tóch weer het obligate “extreemrechts” erbij sleept. Waarom? Omdat het makkelijk is. Omdat het politiek correct is. Omdat ze zich daarmee wapent tegen de beschuldiging dat ze “te veel naar rechts zou neigen”. En zo wordt rechts, zelfs als het helemaal niets doet, tóch weer als zondebok genoemd.

Maar laten we de feiten onder ogen zien: het is niet “extreemrechts” dat haar probeert te ‘bekeren’ of ‘repareren’. Het zijn niet de PVV, FVD of andere migratiekritische partijen die haar de mond willen snoeren. Die laten haar juist vaak met rust – of zijn het zelfs inhoudelijk met haar eens.

Het zijn de mensen die zich “progressief” noemen, die met dedain zeggen: “We kunnen je nog redden.”

Assita Kanko is een moedige vrouw die niet in het linkse malletje past. Maar ze moet stoppen met “extreemrechts” als bliksemafleider gebruiken.

De intolerantie, het morele superioriteitsdenken, het culturele kolonialisme – dat zit allemaal aan de andere kant van het spectrum. Dáár ligt het probleem. Niet bij de mensen die haar met rust laten, maar bij de mensen die haar willen herscheppen in hun beeld.

Zodra politici als Kanko dat hardop durven zeggen, breekt er echt iets open. Tot die tijd blijft het vechten tegen spoken – terwijl de echte vijand zich verschuilt in de linkse achterkamers.