Bart de Wever is de nieuwe premier van België.
EU dreigt België met Hongarije-behandeling: Isolatie dreigt als De Wever Oekraïne-lening blokkeert
De Europese Unie toont opnieuw haar autoritaire gezicht. Wat ooit werd verkocht als een vreedzame economische samenwerking, gedraagt zich nu als een machtige machine die elke vorm van tegenspraak breekt. Het nieuwste slachtoffer: België, waar premier Bart De Wever weigert een lening van 210 miljard euro aan Oekraïne te steunen. Een lening die deels moet worden gefinancierd door het plunderen van bevroren Russische activa – en laat die nu net grotendeels in Brussel liggen, bij Euroclear bericht Politico.
De EU-elite reageert furieus. Weigeren? Dan dreigt België te worden behandeld zoals Hongarije: buitenspel gezet, genegeerd, symbolisch afgesneden van besluitvorming. Voor een van de meest pro-Europese landen in de Unie is dat een ongekende escalatie.
Lees ook
Waarom België dwarsligt
De Wever staat pal: België loopt het grootste juridische risico, omdat juist hier de Russische tegoeden staan opgeslagen. Mocht Moskou later de sanctiewetgeving omzeilen, of zelfs schadeclaims winnen, dan draait de Belgische belastingbetaler daarvoor op.
Het federale kabinet vraagt dus eenvoudige garanties:
- een extra buffer,
- duidelijke risicospreiding,
- en juridische waarborgen die moeten voorkomen dat Euroclear miljarden moet ophoesten.
De Wever noemt het voorstel van de Commissie “fundamenteel verkeerd”. En dat is niet enkel politieke retoriek: het plan dreigt een juridisch risico te creëren waar geen enkele EU-leider buiten België verantwoordelijkheid voor wil nemen.
EU-leiders voeren de druk op
Op de top van 18 december staat één doel centraal: De Wever breken. Diplomaten pluizen zijn eisen uit “regel voor regel”, maar achter de schermen klinken dreigementen. EU-functionarissen waarschuwen dat België “de nieuwe Orbán” wordt als het blijft dwarsliggen.
Dat betekent in de praktijk:
- minder invloed in de Raad,
- buitensluiting bij belangrijke fondsen,
- en politieke isolatie tijdens sanctierondes.
Een unie van gelijken? Of een club waar een dissident meteen tot paria wordt verklaard?
Een bekend patroon: Hongarije ging België voor
Hongarije kreeg al jaren de wind van voren. Niet alleen omdat Orbán weigert mee te doen aan elk sanctiepakket, maar ook omdat hij vasthoudt aan nationale soevereiniteit. De EU reageerde met:
- het inhouden van miljardenfondsen,
- creatieve constructies om veto’s te omzeilen,
- en het marginaliseren van Hongaarse invloed.
Nu lijkt dezelfde tactiek gericht op een land dat tot voor kort de EU-lijn keurig volgde.
De Wever slaat terug
De Wever noemt het hele plan rond Russische activa “onverantwoord en illegaal”. Hij dreigt zelfs naar het Europees Hof van Justitie te stappen als de Commissie de activa toch gebruikt zonder solide rechtsgrond.
Ondertussen ligt er een alternatief: België wil 45 miljard euro uit de bestaande EU-begroting halen in plaats van te gokken op Russische tegoeden. Maar in Brussel blijft men vasthouden aan de controversiële route, omdat die hun macht vergroot en nationale begrotingen omzeilt.
Dit gaat niet om Oekraïne dit gaat om macht
Wie goed kijkt, ziet de kern van de kwestie:
- De EU wil haar greep op lidstaten versterken.
- Dissidentie wordt ontmoedigd.
- Financiële centralisatie wordt verkocht als “solidariteit”.
- En Oekraïne wordt gebruikt als moreel schild voor beleid dat vooral macht naar Brussel trekt.
De Europese economieën kreunen onder inflatie, energieprijzen en begrotingsdruk, maar de EU eist nog meer geld, meer risico en meer controle.
De geopolitieke ironie
Terwijl Brussel interne chantage inzet, kijkt Rusland geamuseerd toe. Het gebruik van hun bevroren tegoeden ondermijnt de euro, creëert juridische chaos en kan leiden tot economische represailles. Het Westen predikt rechtszekerheid, maar graaft met dit plan aan de wortels van diezelfde rechtsorde.
Een strijd om soevereiniteit
Bart De Wever (N-VA) staat nu symbool voor iets groters dan één lening: hij vertegenwoordigt de vraag of een EU-lidstaat nog het recht heeft om nee te zeggen. De vraag of nationale parlementen en regeringen nog iets betekenen naast de Brusselse machtsmachine.
Brussel gokt dat hij breekt. Maar de weerstand groeit – niet alleen in België, maar in heel Europa. Steeds meer burgers zien een unie die van samenwerking verschuift naar dwang.
De keuze is helder
Of Europa blijft een gemeenschap van landen die elkaar respecteren,
of het verandert definitief in een technocratische superstaat waarin afwijkende meningen worden geplet. De Wever houdt de rug recht. Voor België. Voor soevereiniteit. En voor een Europa dat niet in een dwangbuis verandert.
Help ons in de strijd tegen de bangmakerij!Vond u dit een goed artikel? De Dagelijkse Standaard laat zich niet gek maken door NCTV-propaganda. Steun onze journalistiek. Doneer vandaag nog via BackMe of maak uw bijdrage over op NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media. Samen blijven we nuchter en vrij!
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten
Lees ook
Loading
