Het nieuws over de migratiedeal tussen de EU en Tunesië heeft tot enige verwarring geleid. Het is namelijk onduidelijk wie er en uit hoofde van namens de EU het akkoord heeft gesloten. Dit heeft nationaal en internationaal tot ophef geleid en roept de vraag op wie er verantwoordelijk is voor deze overeenkomst. Financieel journalist
Arno Wellens viel als eerste in Nederland op dat het niet duidelijk is wie namens de EU het akkoord heeft gesloten. Hij wijst op het feit dat normaal gesproken de voorzitter van de raad of de roulerend voorzitter van de EU dergelijke deals zou sluiten. Dit roept de vraag op of demissionair minister-president
Mark Rutte mogelijk de opvolger is van de huidige voorzitter van de
Europese Raad,
Charles Michel uit België, die in 2024 vertrekt. Wellens suggereert dat het kabinet zou zijn gevallen om deze reden, om Rutte de mogelijkheid te geven zich voor te bereiden op zijn nieuwe rol.
Wat de zaak nog verder bemoeilijkt, is het ontbreken van een duidelijke omschrijving van "Team Europe". Er zijn geen persconferenties gehouden en er is geen budget bekendgemaakt voor deze specifieke taak. Het lijkt erop dat het een tijdelijk baantje is voor Rutte, waarbij hij mogelijk een jaar demissionair blijft, het "Digital EU" project afrondt en tegelijkertijd stage loopt om Charles Michel op te volgen. Hoewel dit slechts speculatie is, lijkt het volgens Wellens logisch in elkaar te steken. 1+1= 2.
Massa-immigratie maakt Nederland kapot. Er moet iets gebeuren. De Dagelijkse Standaard verzet zich hier tegen en wil afdwingen dat het in Nederlanders gaat zodat onze belastingcenten niet meer in de zakken verdwijnen van gelukszoekers. Maar daarbij hebben we jouw hulp nodig, want links (de media, de politiek, Big Tech) werkt ons op alle mogelijke manieren tegen. Steun ons, eenmalig of maandelijks, en samen kunnen we deze strijd aangaan. De onduidelijkheid rondom deze migratiedeal en de betrokkenheid van verschillende EU-functionarissen roepen vragen op over de transparantie en verantwoordelijkheid binnen de Europese Unie. Het is van groot belang dat er helderheid komt over wie er namens de EU onderhandelt en akkoorden sluit, met name op gebieden die gevolgen hebben voor
migratie en internationale samenwerking. Dit is essentieel voor het opbouwen van vertrouwen en het waarborgen van democratische processen binnen de EU.
