Raisa Blommestijn vernielt Lale Gül na "lasterlijke" aanval: “In de war en op zoek naar publiek”

Maar waar Lale dacht te kunnen scoren met een standaarddeug-praatje, kwam ze terecht in het vizier van Raisa Blommestijn. En die liét het niet lopen.

Blommestijn reageerde scherp én messcherp. “Eerst was ze moslim, toen links, nu soort van rechts. Wat ze vooral is: in de war. En wanhopig op zoek naar een publiek.”

Een rake karakterisering van een vrouw die meer bekendheid heeft vergaard door haar religieuze achtergrond dan door haar inhoudelijke bijdragen. Sinds haar boekendebuut is het vooral hollen, stilstaan, draaien en weer hollen. Eerst naar links, dan naar rechts, dan weer vooral tegen alles zijn - zolang het maar in de schijnwerpers is.

Raisa vervolgt:

En dan de genadeklap:

Want ja, Gül gaf in een eerder interview toe dat ze dat soms doet. Of deed. Als mannen daar om vragen. Dan verkoopt ze haar eigen gedragen slipjes. Dat is 'vrijheid' voor een vrouw, in haar ogen.

Lale Gül probeert zich al enige tijd een nieuw publiek aan te meten. Het linkse publiek dat haar aanvankelijk omarmde, keerde zich al snel van haar af toen ze te kritisch werd op de islam. De rechtse kant, die haar opnam als vrijheidsdenker, merkte al snel: er zit weinig consistentie in haar verhaal.

En nu? Nu probeert ze vooral overal tegenaan te schoppen. Tegen Ongehoord Nederland, tegen mensen als Blommestijn, tegen alles dat niet past binnen haar constante zoektocht naar relevantie.

Maar dat werkt alleen als je geloofwaardig bent. En geloofwaardigheid is precies wat Gül niet meer heeft.

Dat Gül zich op Ongehoord Nederland stort, is ook geen toeval. Die omroep legt bloot wat de rest verbergt. Massamigratie, falend EU-beleid, woke-doctrine, mediahypocrisie - het komt daar allemaal aan bod. En dat steekt. Vooral bij types als Gül, die liever in de gunst blijven van de mainstream media dan echt buiten de lijntjes kleuren.

Want laten we eerlijk zijn: als je écht voor de waarheid staat, dan steun je ON!, dan val je het niet aan. Dan ben je kritisch, maar opbouwend. Dan lever je argumenten, geen holle kreten als “feitenvrij” of “zonder journalistieke code” - zonder ook maar één concreet voorbeeld.

Wat Gül doet is meeliften op het systeem, terwijl ze zich voordoet als rebel. Maar dat masker is nu definitief afgevallen.

Waar Raisa Blommestijn consequent, scherp en ideologisch onderbouwd is, springt Lale Gül van de ene populistische uiting naar de andere – als het maar aandacht oplevert. Vandaag ON! bashen, morgen de VVD bespotten, volgende week misschien weer iets over de islam.

Maar dat is geen opinievorming - dat is publiciteitshonger.

En het wordt tijd dat mensen dat gaan inzien. Gelukkig zijn er nog stemmen zoals die van Blommestijn - en platforms zoals DDS - die deze doorzichtige spelletjes doorprikken.

Want Nederland verdient echte opinievorming. Geen theater. Geen poseurs. Maar waarheid.