Schokkend: Collaborerende nazi-roots van DPG-eigenaar Van Thillo blootgelegd – propaganda-offensief voor studenten voor verkiezingen

Want wie had dit gedacht: de grote baas van DPG Media, Christian Van Thillo, de man die half Nederlands krantenimperium bezit – van de Volkskrant tot Trouw en het Algemeen Dagblad – blijkt een familiegeschiedenis te hebben die rechtstreeks uit een oorlogsdrama komt. Een collaborerende oudoom, Renaat Van Thillo, die na de bevrijding zelfs ter dood werd veroordeeld wegens samenwerking met de nazi’s.

En dat nieuws komt niet op een willekeurig moment: twee weken voor de Tweede Kamerverkiezingen, terwijl Van Thillo zijn hoofdredacteuren opdraait om de jeugd te ‘onderwijzen’ met een indoctrinatie-offensief richting mbo-, hbo- en wo-studenten.

Dijkgraaf, bekend om zijn scherpe pen en zijn olifantengeheugen, dook weer eens in de archieven en vond daar dit pareltje:

“‘De Arbeidsman’ was een uitgave van de Vrijwillige Arbeidsdienst voor Vlaanderen (VAVV), een organisatie die eind november 1940 met steun van de bezettende overheid en de Duitse Reichsarbeitsdienst (RAD) tot stand kwam. En wie was de voorman van die VAVV? Renaat Van Thillo, een wegens collaboratie ter dood veroordeelde oudoom van de huidige Vlaamse mediamagnaat Christian Van Thillo.”

Het is een stukje vergeten geschiedenis dat je niet snel in de kolommen van de Volkskrant zult aantreffen. En dat is precies het punt van Dijkgraaf: dezelfde familie die ooit meeliep met de bezetter, beheerst nu de grootste mediagroep van Nederland.

Een mediagroep die zichzelf graag ziet als “de bewaker van de democratie”, maar in de praktijk vooral de spreekbuis van de macht is geworden.

Want terwijl DPG Media de mond vol heeft van “diversiteit” en “journalistieke onafhankelijkheid”, blijkt uit Dijkgraafs stuk dat Van Thillo persoonlijk een educatief offensief richting studenten heeft gelanceerd. Onder het mom van “mediawijsheid” en “betrouwbare journalistiek” worden jongeren op scholen en universiteiten overgoten met DPG-narratieven — over klimaat, migratie, Europa en ‘extreemrechts gevaar’.

Met andere woorden: de volgende generatie lezers wordt geïndoctrineerd voordat ze leren nadenken.

En dat terwijl dezelfde DPG-kranten tijdens de coronajaren kritische stukken over het RIVM actief tegenhielden, omdat die “groepen met een anti-institutionele agenda in de kaart zouden spelen.” Oftewel: kritiek op de overheid? Niet gewenst.

Hetzelfde patroon zien we bij het klimaatdebat en de berichtgeving over Israël en Hamas: één lijn, één frame, nul tegenspraak.

Laten we niet vergeten: DPG Media is geen gewone uitgeverij meer, maar een monopolie op wielen. Het bedrijf beheerst de meerderheid van de Nederlandse dagbladen, tientallen tijdschriften, nieuwssites en sinds kort ook een groot deel van de commerciële tv-markt.

Wat Van Thillo zegt, galmt dagelijks door miljoenen woonkamers. En wie denkt dat de journalistiek in Nederland nog onafhankelijk is, komt bedrogen uit. Want waar vroeger de pers de macht controleerde, is de pers zélf onderdeel van de macht geworden.

Het wrange is dat DPG graag anderen de maat neemt. Ze framen PVV-stemmers als “extreemrechts”, roepen om de democratie te beschermen tegen “foute denkbeelden”, en doen alsof zij de morele grens bewaken.

Maar hun eigen geschiedenis? Daarover blijft het oorverdovend stil. Geen reflectie op de collaboratie in de familie Van Thillo, geen transparantie over hoe diep die wortels gaan.

Blijkbaar geldt: het verleden mag alleen worden opgerakeld als het de tegenstander schaadt. Niet als het de elite zelf betreft.

Wat Jan Dijkgraaf blootlegt, is meer dan een familiegeheim. Het is een symbool voor de morele hypocrisie van de mainstream media: een sector die zichzelf verkoopt als moreel kompas, maar ondertussen propaganda draait, kritiek onderdrukt en jongeren hersenspoelt.

Of, zoals Dijkgraaf het treffend zegt:

“Jullie van de DPG-kranten controleren de macht niet meer — jullie zijn de macht geworden.”

En daar zit precies de pijn. Niet alleen bij DPG, maar in het hele medialandschap van Nederland.

Misschien is het tijd dat de machtigste uitgever van Nederland zijn eigen geschiedenis eens onder ogen ziet, in plaats van anderen te veroordelen. Want zolang de media weigeren in de spiegel te kijken, zullen lezers – terecht – afhaken. De waarheid laat zich niet censureren, ook niet door een imperium dat denkt de publieke opinie te kunnen sturen.

En daar, beste lezers, hoeven we geen archiefonderzoek voor te doen. We zien het elke dag in de krant.