Katholieke Kerk in Gaza totaal vernietigd Israëlische tank: 3 doden, meerdere gewonden

En nee, dit is niet “zomaar een ongelukje”. Kardinaal Pierbattista Pizzaballa, het hoofd van het Latijns Patriarchaat van Jeruzalem, windt er geen doekjes om: “Wat we zeker weten, is dat een tank de kerk direct raakte. Of het echt een vergissing was, zoals Israël beweert, weten we niet.”

Voor katholieken over de hele wereld is dit onacceptabel. Een katholieke kerk, nota bene de enige in de Gazastrook, is geraakt tijdens een militaire operatie – en dat terwijl de locatie wereldwijd bekend is, al maanden onder toezicht staat van humanitaire organisaties én kerkleiders.

De Heilige Familiekerk is niet zomaar een gebouw: het is al een vluchtplaats voor onschuldige burgers – waaronder kinderen, ouderen en zieken. Vrouwen en mannen die niets te maken hebben met welk conflict dan ook, maar simpelweg wilden overleven.

En nu ligt hun toevluchtsoord in puin.

De Israëlische Defensiemacht (IDF) heeft via officiële kanalen laten weten dat het hier zou gaan om een “vergissing”. Maar wie gelooft dat nog? De kerk is niet verborgen, niet verplaatst, en zeker niet onbekend bij de autoriteiten. Dit was geen toevallige inslag. Dit was een gerichte aanval – óf een afschuwelijke vorm van nalatigheid die dezelfde tragische gevolgen heeft.

Kardinaal Pizzaballa zei het nog diplomatiek: “We zijn niet zeker of het een vergissing was.” Maar veel katholieken denken: dit was geen fout. Dit is terreur met een vlag.

De schade is groot. Priester Gabriel Romanelli, die al jarenlang zijn leven wijdt aan dienstbaarheid in Gaza, is gewond geraakt. Samen met anderen die bescherming zochten in de kerk. De schade aan het gebouw is aanzienlijk – en nog veel groter is de schade aan vertrouwen, aan fatsoen, aan menselijkheid.

De Latijnse patriarchaat van Jeruzalem heeft aangegeven dat meer informatie volgt zodra de situatie volledig is vastgesteld, maar de eerste reacties liegen er niet om: verontwaardiging, verdriet en ongeloof.

Dit is een aanval op het hart van de katholieke gemeenschap in Gaza – en indirect op de hele wereldkerk. Wanneer heilige plekken – plaatsen van gebed, hoop, en menselijkheid – worden platgeschoten of “per ongeluk” geraakt, dan is de grens overschreden. Dit is een grove schending van het oorlogsrecht en moet worden veroordeeld door élk beschaafd land.

Het zwijgen van westerse leiders, inclusief in Nederland, is oorverdovend. Als een andere partij dit had gedaan, dan stonden Kamerleden nu te schreeuwen voor sancties en veroordelingen. Maar omdat het Israël is? Dan is er ineens begrip, geduld en geslikte kritiek. Schandalig.

Dit incident toont eens te meer aan hoe kwetsbaar christelijke gemeenschappen in het Midden-Oosten zijn. In Irak, Syrië, Egypte en nu opnieuw in Palestina. Steeds weer worden zij het slachtoffer van geweld dat hen totaal vreemd is. En telkens weer blijven de westerse regeringen – nota bene landen met christelijke tradities – zwijgen of goedpraten.

Het is tijd dat Nederland zich uitspreekt. Dat de EU dit veroordeelt. Dat de VN dit onderzoekt.

Wij bidden voor priester Gabriel Romanelli, voor de gewonden, voor de gemeenschap die hun kerk heeft zien veranderen in een puinhoop. Maar bidden is niet genoeg. We moeten onze stem laten horen.

Dit mag niet normaal worden. Dit mag niet worden goedgepraat. Dit is geen “vergissing”, dit is een gerechtvaardigde reden voor internationale verontwaardiging.

Heilige plaatsen horen veilig te zijn. Altijd. Zonder uitzondering.