Israël beschuldigd van gebruik menselijk schild – internationale stilte is oorverdovend

Palestijnen – vaak jonge mannen, maar soms ook vrouwen – worden onder dwang ingezet om gebouwen, tunnels of ruïnes in te gaan, zodat Israëlische soldaten niet zelf risico hoeven te lopen.

De beschuldigingen zijn gedetailleerd, afkomstig van zowel Palestijnse getuigen als Israëlische militairen, en passen binnen een patroon dat al langer bekend is bij mensenrechtenorganisaties.

Een van de verhalen komt van Hazar Estity, een jonge moeder uit Jenin op de Westelijke Jordaanoever. Ze beschrijft hoe ze door Israëlische soldaten werd meegenomen, terwijl haar pasgeboren kind achterbleef. Ze werd gedwongen om met haar telefoon gebouwen te filmen, op zoek naar mogelijke gevaren voor het leger.

Een Israëlische officier bevestigt dat het gebruik van Palestijnen als schild structureel beleid is. “Het kwam regelmatig voor. De orders kwamen van bovenaf.” Een andere militair die negen maanden in Gaza diende, zegt dat bijna elke infanterie-eenheid een Palestijn als schild gebruikte.

Volgens het internationaal humanitair recht is het gebruik van burgers als menselijk schild een oorlogsmisdaad. Het is absoluut verboden, ongeacht de omstandigheden.

Toch blijft het in veel westerse media angstvallig stil. Geen massale verontwaardiging. Geen spoedvergaderingen van de VN-Veiligheidsraad. Geen sancties, geen travel bans, geen hamerstukken in Brussel. Vergelijk dat eens met hoe Rusland, Syrië of – dichterbij huis – Hongarije wordt behandeld als zij zogenaamd (of echt) de mensenrechten schenden.

Waarom? Omdat het om Israël gaat. En wie daar iets van zegt, wordt meteen weggezet als “anti-Israël” of erger. De realiteit is dat een democratie die zichzelf als bastion van recht presenteert, geen vrijbrief heeft om het recht te schenden wanneer het uitkomt.

Het Israëlische leger heeft gereageerd met de standaardformule: “We nemen dit zeer serieus en zullen een onderzoek instellen.” Maar Israëlische mensenrechtenorganisaties hebben al gewaarschuwd: zulke “onderzoeken” monden zelden uit in vervolging, laat staan in bestraffing.

Er is een patroon van straffeloosheid. Telkens wanneer er harde bewijzen op tafel komen van buitensporig geweld, mishandeling of oorlogsmisdaden, volgt een intern onderzoek dat eindigt in... niets.

Intussen gaan de praktijken door. En burgers, vaak zonder enige betrokkenheid bij geweld, worden gebruikt als menselijke schokdempers voor de Israëlische infanterie.

Het is tijd voor consequentie in internationaal beleid. Wie écht zegt te staan voor mensenrechten, rechtsorde en fatsoen, kan hier niet omheen. Of het nu Rusland is dat Oekraïense burgers mishandelt, Oekraïne dat gevangen Russische soldaten martelt, of Israël dat Palestijnse burgers misbruikt – het recht geldt voor iedereen. Of voor niemand.

Dat betekent: onafhankelijk onderzoek. Sancties bij vaststelling van schuld. En politieke druk op bondgenoten om op te houden met het wegkijken uit geopolitieke loyaliteit.

Want zolang het Westen met twee maten blijft meten, verliest het zijn morele autoriteit.