Israël voert opnieuw luchtaanvallen uit in Syrië – burgerdoelen geraakt

Volgens Israël waren de doelen “een militaire locatie, luchtafweergeschut en infrastructuur voor raketten.” Maar dat is niet alles: eerder op de dag werd ook een locatie nabij het presidentiële paleis in Damascus gebombardeerd — een opvallend politiek geladen doelwit.

De aanvallen volgen op het recente machtsvacuüm in Syrië. De oude dictator Bashar al-Assad is in december verdreven, en zijn opvolger president al-Sharaa wordt door Israël direct gewantrouwd vanwege zijn vermeende jihadistische verleden.

Hoewel de nieuwe machthebber niet direct de wapens heeft opgepakt tegen Israël, lijkt Tel Aviv geen enkel risico te willen nemen. De bombardementen worden gezien als een duidelijke waarschuwing: wie ook maar flirt met anti-Israëlische sentimenten, krijgt meteen de volle laag.

Een van de opvallende verklaringen van Israël is dat de aanvallen mede bedoeld zijn om de Druzen, een religieuze minderheid in Syrië, te beschermen. De afgelopen dagen zouden er gevechten zijn geweest tussen troepen gelieerd aan al-Sharaa en Druzen-groepen, en Israël stelt zich op als beschermheer van deze minderheid.

Maar de vraag rijst: gaat dit werkelijk om bescherming? Of om regionale machtspolitiek, waarbij Israël steeds meer ruimte inneemt in het Syrische luchtruim zonder serieuze tegenreactie?

Israël heeft vanzelfsprekend het recht zichzelf te verdedigen tegen directe dreigingen. Maar in dit geval is er geen sprake van een onmiddellijke aanval op Israëlisch grondgebied. Dit roept kritische vragen op:

De aanval bij het presidentiële paleis suggereert eerder politieke intimidatie dan militaire noodzaak. En dat is zorgwekkend.

Israël bevindt zich in een gevaarlijke regio, omringd door vijanden. Maar dat mag geen excuus zijn voor herhaaldelijke luchtaanvallen in buurlanden, zonder duidelijke internationale mandatering of proportionaliteit.

Het internationaal recht geldt ook voor Israël. En hoewel het Westen vaak wegkijkt, is het belangrijk om kritisch te blijven wanneer militaire macht buiten de grenzen wordt ingezet — zeker als daarbij burgerslachtoffers vallen.

We mogen Israël steunen in haar recht op veiligheid. Maar blind vertrouwen is geen optie. Niet als luchtaanvallen steeds vaker worden uitgevoerd onder het mom van “preventie”, zonder transparantie of verantwoording.

Echte journalistiek is onafhankelijk. En wij blijven die leveren — met jouw hulp.