VN: bijna duizend Palestijnen gedood op de Westoever – Israël versnelt verdrijving bevolking

Daarbovenop zijn ruim 42.000 mensen met geweld verdreven uit hun huizen. Hele dorpen worden ontmanteld, vaak door huisvernietigingen of regelrechte aanvallen van kolonisten. Israël noemt het “veiligheidsmaatregelen”, maar de VN spreekt van “voortdurende onderdrukking en dwang”.

Het geweld is dagelijks. Israëlische troepen vallen vrijwel iedere nacht Palestijnse steden en dorpen binnen. In Nablus duurde een aanval deze week meer dan negen uur. Er werden sluipschutters ingezet, traangasgranaten gegooid en zeker 80 Palestijnen raakten gewond.

In het dorp al-Mughayyir werden zo’n 3000 olijfbomen vernield. Voor Palestijnen is de olijfboom niet alleen een bron van inkomsten, maar ook een symbool van identiteit en geschiedenis. Door het vernietigen van deze boomgaarden wordt niet alleen de economie geraakt, maar ook de cultuur en wortels van een volk.

Sinds oktober 2023 zijn er volgens Palestijnse organisaties meer dan 18.000 Palestijnen gearresteerd op de Westoever. Vaak gaat het om willekeurige arrestaties bij nachtelijke invallen.

De Palestijnse Autoriteit (PA), al jarenlang verzwakt, wordt volgens waarnemers doelbewust verder uitgehold. Israël houdt belastinggeld achter, waardoor de PA al maanden geen salarissen kan uitbetalen. Checkpoints worden niet alleen tussen Israël en Palestina neergezet, maar ook tussen Palestijnse steden onderling. Daarmee wordt een samenleving letterlijk in stukken gescheurd.

Volgens vredesorganisatie Pax is wat er gebeurt geen losstaand extremisme van een paar radicale kolonisten, maar regeringsbeleid. Kolonisten worden vaak gedekt door het leger en krijgen feitelijk de ruimte om Palestijnen uit dorpen te verjagen.

De uitbreiding van nederzettingen gaat razendsnel. Palestijnen worden steeds verder naar stedelijke enclaves gedwongen, waardoor de Westoever langzaam maar zeker wordt opgesplitst in geïsoleerde eilandjes. Dat maakt een levensvatbare Palestijnse staat – de zogenaamde tweestatenoplossing – praktisch onmogelijk.

Israëlische kabinetsleden zeggen inmiddels openlijk dat ze die tweestatenoplossing willen begraven. En op de grond voeren kolonisten dat beleid uit.

Binnen Israël is er nauwelijks politieke oppositie tegen premier Netanyahu en zijn harde koers. De Israëlische samenleving is grotendeels verhard en kritiek is gemarginaliseerd.

Daarom, zeggen waarnemers, moet de druk van buiten komen. Zoals ooit in Zuid-Afrika internationale druk leidde tot het einde van de apartheid, zo zou de internationale gemeenschap zich nu moeten uitspreken. Maar die druk blijft uit. Europa mompelt, Amerika dekt, Nederland zwijgt.

Bijna duizend doden. Tienduizenden verdreven. 18.000 arrestaties. Vernielde oogsten, checkpoints, gebroken steden. Terwijl Gaza alle aandacht trekt, wordt de Westoever systematisch uitgehold.

Het is een strategie die steeds duidelijker zichtbaar wordt: Palestijnen stap voor stap verwijderen, hun samenleving wurgen en de tweestatenoplossing definitief om zeep helpen.

De wereld kijkt weg. En Israël benut de chaos na 7 oktober om zijn plan versneld uit te voeren.

De realiteit is, zoals een vredeswerker het samenvatte: inktzwart.