De Melkchinezen

Sinds het grote Chinese melkschandaal met melamine hebben honderdduizenden baby's daar nu te kampen met vruchtbaarheidsproblemen en blaas- of nierstenen. Het laatste kan zelfs tot blaaskanker leiden. Triest, erg triest. We kunnen het de Chinezen dus absoluut niet kwalijk nemen dat zij nu voor kwaliteit gaan, en Nederlandse melk willen kopen. Echter, de Nederlandse melkpoedermerken Nutrilon en Friso doen eigenlijk helemaal niet aan officiele export naar China. Het gevolg is dat de Chinezen het zelf maar komen halen. De melkpoeder in de supermarktschappen verdwijnt als sneeuw voor de zon. De schappen liggen er erg zielig bij. Een bordje vertelt de Nederlandse consument nog dat er maximaal 2 pakken per persoon de winkel mogen verlaten. Als er dan nog pakken liggen.

Het is gewoon een kwestie van vraag en aanbod. Nadat het Chinese schandaal aan het licht was gekomen, zakte de vraag naar Chinees poeder enorm. De baby's (en dat zijn er een hoop in China) moesten toch op een of andere manier doorblijven drinken. Het poeder moest ergens anders vandaan komen; de Chinese vraag verplaatste zich naar het buitenland.

Al in 2010 was er sprake van poedermelk tekorten in Nederlandse supermarkten door de enorme vraag van Chinezen. Het is gewoon slecht, stom en sullig van de Nederlandse melkproducenten dat zij de afgelopen 3 jaar niet in staat zijn geweest hun productie op te krikken. En dan heb ik alleen nog maar woorden gebruikt met een S. De tussenhandelaren brengen nu vraag en aanbod dichterbij elkaar. En verdienen daar goed aan. De Nederlandse melkpoederfabrikanten hebben een enorme kans laten liggen. Het is zelfs zo ver gekomen, dat Chinezen maar hun eigen melkpoederfabrieken gaan bouwen in Nederland.

Nadat de Chinese vrouw een hand vol twintig en vijftig eurobiljetten uit haar zak heeft gehaald, rekent ze af. Ze vinkt in het Chinese kladblokje de foutgeschreven "JUNBO" te Utrecht af. Kunnen we het haar kwalijk nemen dat zij met pakken Nutrilon de winkel verlaat? Ik denk eerlijk gezegd van niet.