Gezondheid is een vreemde religie.
Ik hoorde
Paul van Tongeren gisteren zeggen dat God dan wel dood mocht zijn, maar dat we de leemte van Zijn afwezigheid gretig hebben ingevuld met Gezondheid. Gezondheid is de nieuwe religie, een sigaretje roken satanisch. Tot zover zijn woorden. Ik zou daarop door willen gaan en willen vaststellen dat we een vreemde paradox zien in die veronderstelde religie - en die paradox komt voort uit de verregaande medicalisering van onze gezondheid. Laten we eens naar de discussie rondom de zogenaamde hiv-pil kijken.
Een invloedrijke Amerikaanse gezondheidscommissie steunt het in omloop brengen van een pil die kan beschermen tegen besmetting met hiv. Tegenstanders vrezen dat de pil leidt tot meer onbeschermde seks.
Tot nu toe bestonden er alleen medicijnen die de ontwikkeling van het hiv-virus tot aids afremden. De FDA, Food and Drug Administration, neemt de beslissing of het nieuwe medicijn, Truvada, in omloop komt. Zij kan hiervan afzien, maar volgt gewoonlijk het advies van Gilead Sciences, de commissie.
Ik denk dat het medicijn onveilige seks stimuleert. Iedereen weet dat condooms ondingen zijn en het zonder doen is verleidelijk, vooral als het risico op hiv-besmetting erdoor met 73 procent afneemt. Ik denk niet dat we het medicijn daarom niet op de markt moeten brengen, dat is een andere zaak. Maar wat ik opvallend vind, is dat het middel een seksuele praktijk accomodeert die zonder gebruik van die pilletjes, levensbdreigend(er) zou zijn. We keuren die onbeschermde seks niet af - we maken het zelfs nog beter mogelijk - omdat er een medicijn tegen de gevaarlijke gevolgen is. Dat is bizar. Volgens dezelfde denktrant kunt u rustig in uzelf snijden, omdat er zulke goede pleisters bestaan.
De schijnbare tegenstelling van de gezondheidsreli's schuilt hem in het volgende: rokers worden totaal verketterd omdat ze iets doen wat schadelijk is voor hun gezondheid. De handeling wordt verketterd. Mensen die graag zonder condoom seks hebben, wordt geen strobreed in de weg gelegd, terwijl een weldenkend mens zou zeggen dat de handeling gevaarlijk is. Nee, redeneert de gemedicaliseerde gezondheidsfundamentalist, want doordat we de eventuele schandelijke gevolgen kunnen voorkomen middels medicatie, is het geen slechte handeling. En dat is volgens mij volstrekt onwenselijk. De gevolgen van een handeling kunnen ondervangen, maar de verkeerde handeling zelf accomoderen, heet volgens mij in gewoon Nederlands: dweilen met de kraan open.