In een interview met DFT wijst ook de Vlaamse macro-econoom en publicist Geert Noels de euro aan als verantwoordelijke voor de massa werkloosheid in de eurozone.
Noels is vooral bekend van zijn boek '
Econoshock' (oktober 2008). Daarin beschrijft Noels zes economische 'schokken' die de wereldeconomie blijvend zullen veranderen: de opkomst van Aziatische landen, het einde van de goedkope fossiele brandstoffen en de crash van het financiële systeem veroorzaken drie megaschokken en daar bovenop komen dan nog drie andere schokken: de demografische evolutie, de ICT-revolutie en de opwarming van de aarde. Enfin, ik wilde het vandaag niet hebben over wat Noels schreef in 2008, maar wat hij
gisteren zei tegen DFT over de euro en de uitspraken die ECB-president Draghi afgelopen zaterdag deed daarover.
Noels noemt Draghi's uitspraken 'onthutsend'. Volgens Noels is de euro wel degelijk verantwoordelijk voor de armoede in Zuid-Europa en hij vraagt zich tevens af waarom het Noorden een permanente 'solidariteit' zou moeten betuigen met het Zuiden. Immers, de EU is geen Verenigde Staten van Amerika, aldus Noels. Zijn analyse sluit nagenoeg naadloos aan bij die van de DDS Finance redactie. [Zie
hier en
hier]. Noels verwijt Draghi politiek te bedrijven in plaats van monetair beleid uit te voeren. Noels:
"Draghi's pleidooi voor een transferunie is een politiek statement. Kijk eens hoe de werkloosheid zich ontwikkelt in de eurolanden en in de overige EU-landen zonder euro. Tot voor de crisis ging de werkloosheid gelijk op, maar landen zonder euro doen het nu aanmerkelijk beter. Als die zuidelijke landen niet in de euro hadden gezeten, dan hadden miljoenen mensen daar nu wél een baan gehad. (...). De verschillen in de eurozone worden alleen maar groter. Dat vergroot de spanning om één muntzone te blijven. Eerst ging dit vooral om Griekenland, Spanje en Portugal. Maar ondertussen zie je dat ook Frankrijk dezelfde richting uitgaat. Als die probleemlanden niet in de euro hadden gezeten, dan hadden ze hun munt kunnen devalueren. Nu moeten ze hun lonen en prijzen verlagen om concurrerender te worden. Dat proces is veel pijnlijker en duurt veel langer. Een devaluatie van de munt zou meteen zuurstof hebben gecreëerd om banen te creëren."
Vervolgens spreekt Noels zijn grote zorgen uit over Frankrijk.
Waar hebben we dat toch meer gehoord? Over Frankrijk zegt hij, en ik citeer:
"Wat is nu het plan? Gaat Frankrijk de druk op de ECB opvoeren om de euro fors te gaan verzwakken? De situatie kan niet op deze manier verder gaan. Tot 2008 werd de lijm tussen de eurolanden gevormd door een redelijk vergelijkbare situatie in Frankrijk en Duitsland. De divergentie tussen beide landen wordt nu zo groot dat dit de coherentie van de monetaire politiek in de eurozone sterk onderdrukt. De wig start niet meer in het zuiden, de wig start aan de Rijn.
De euro is geen bindmiddel gebleken, maar een giftige splijtzwam, die de volken van Europa ernstig verdeelt. Noels verwijt politici te geloven in de valse hoop dat centrale banken banen kunnen scheppen door geld bij te drukken. Zoals ik in deze kolommen al zo vaak heb gesteld: geld 'an sich' schept geen banen, dat doen ondernemers en bedrijven. En om ondernemers en bedrijven zover te krijgen dat ze investeren is er economisch perspectief nodig. Dat perspectief is in de eurozone onvoldoende aanwezig en daarvoor is de constructie van deze muntunie direct verantwoordelijk. Geld (krediet) kan slechts een faciliterende rol vervullen, de kern van duurzame groei is economisch perspectief op de langere termijn. In de huidige euro-gevangenis en bij continuering van het huidige beleid blijft het bij symptoombestrijding zónder de oorzaak aan te pakken. De analyse ligt er nu, het wordt tijd om onze energie te stoppen in het salonfähig maken van een reeds uitgewerkte
oplossing. De hoogste tijd!
Klik hier voor een overzicht van mijn columns en u kunt mij hier volgen op Twitter 
