Minister Schippers leeft mee met Nederland, maar trekt zich verder niets van haar zorgen aan.
De zorgpremie: voor veel Nederlanders toch één van de stevigste maandelijkse kostenposten. Extra pijnlijk is dat de meeste mensen voor dat bedrag weinig tot niets terugkrijgen, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de huur. Jongeren en andere mensen die over het algemeen nauwelijks gebruik maken van de zorg, betalen dus in de praktijk voor niets. Maar ja, het is verplicht dus hebben we er allemaal toch maar eentje, of je nou wilt of niet.
Zoals elk jaar maakte de minister van Volksgezondheid een berekening om te kijken in hoeverre de Nederlander gecompenseerd moest worden voor premiestijgingen, bijvoorbeeld door het verlagen van bepaalde belastingen. Helaas had Edith Schippers zich hier een tikkeltje verrekend.. de uiteindelijke premies stijgen volgend jaar namelijk niet met de geschatte 3,5%, maar met een stevige 10%.
En dat is pijnlijk voor heel veel mensen. De slachtoffers zijn niet zozeer de allerarmsten: die worden geholpen via de zorgtoeslag, die wél meestijgt met de premie. Nee, de mensen die - zoals vrijwel altijd - de pineut zijn, zijn de mensen die net niet meer in aanmerking komen voor overheidshulp omdat ze nét teveel verdienen. Dit zijn de personen die geen woning kunnen vinden omdat ze teveel verdienen voor de sociale huur, maar te weinig voor een andere woning en dus ook stevig pech hebben bij de zorgverzekering. Ze mogen het volle bedrag aftikken, en zijn in veel gevallen slechter uit dan mensen die net iets minder verdienen maar daardoor wél wat hulp krijgen.
En dat toont natuurlijk meteen weer aan hoe scheef ons systeem van de eeuwige herverdeling wel niet is. Het klinkt leuk, "zij die meer hebben helpen hen die minder hebben", maar in de praktijk heb je nu een onderklassie die royaal gesubsidieerd wordt, een bovenklasse die zich niet al te druk moet maken en een middenklasse die vrijwel altijd het slechtste af is. En dat terwijl die middenklasse nou net de ruggegraat van ons land vormt, het hardwerkende deel dat het ook wel eens verdiend om ontzien te worden wanneer de schatkist weer een bijgevuld moet worden.
Maar dat hoeven we van ministers als Schippers allesbehalve te verwachten, helaas.