Trouw
doet een HUMOtje.
Hoe dit – klik maar op de link – door de gatekeepers daar is opgepakt in plaats
van weggespoeld, is werkelijk waar een raadsel. Een concentratiekamp voor Joden
is geen speeltuin voor politieke hobby’s. Of een podium voor modieuze praatjes
over ‘radicalisering’. Auschwitz staat maar voor één ding, namelijk de
georganiseerde, industriële vernietiging van de Joden door de nazi’s. Punt. Wie dat gaat verbreden naar een ‘centrum tegen antisemitisme’
heeft mogelijk nog een punt. Maar wie dat wil verbreden naar een algemeen
centrum tegen radicalisme of een ‘waarschuwing voor genocides in het algemeen’
om Gaza binnen te fietsen en van Joden weer daders te maken, is bezig met
geschiedvervalsing en de zeer gewilde vervanging en uitwissing van de Joden.
Het artikel in Trouw is ronduit walgelijk en glashelder
om aan te tonen waar de huidige tijd nou écht over gaat. De suggestie dat het
beter zou zijn om niet te focussen op antisemitisme, maar op genocides in brede
zin, waaronder een niet bewezen smaad en lasterverhaal dat overigens nog in een
genocide kan uitmonden, hoort bij de trend om de geschiedenis van de Joden tegen
hen te gebruiken en te ontnemen.
Oftewel, de Tweede Wereldoorlog wordt Joden nooit vergeven.
Na een kleine tachtig jaar op adem komen, is het weer tijd om door te bouwen
aan de algehele marginalisering,…middels die Tweede Wereldoorlog als tool. Het
virus dat zich keer op keer muteert. Het oneindige kwaad dat al bijna 6000 jaar
in steeds andere hoedanigheden weer opkomt.
Planmatig uitroeien van Joden, van baby’s tot bejaarden
Alsof Auschwitz zomaar inwisselbaar is met Soedan, Srebrenica
enzovoorts. Alsof de gaskamers, de stapels kinderschoentjes en de rook uit de
crematoria een algemene metafoor zijn geworden voor ‘het kwaad in de wereld’ in
plaats van tegen de Joden. Een tweede onteigening van de Joden.
Eerst nam Hitler hun leven, nu moeten we stap voor stap hun
geschiedenis ontnemen en het toneel voorbereiden om alweer te eindigen bij hun
leven ontnemen. De cirkel moet rondkomen en de klus geklaard. En maar duwen. En
maar iedere dag leugens berichten via de media – aantoonbaar tot in de puntjes
– om daar draagvlak voor te krijgen. Alleen zijn steeds meer mensen wakker tegenwoordig.
Auschwitz was geen willekeurig oorlogsdrama. Het was geen
vage ‘misdaad tegen de menselijkheid’. Het was een planmatige aanpak om Joden
uit te roeien, van baby’s tot
bejaarden. Een geadministreerde dood, gevoed door
de ergst denkbare leugens. Gevoerd door een moderne staat die treinen,
fabrieken en bureaucraten inzette om alle Joden uit de tijd te wissen. Dáár
staat Auschwitz voor. Daar blijf je met je poten van af.
Door Auschwitz te herdopen tot centrum tegen radicalisering
maak je er in het meest gunstige geval een alles-en-niets-symbool van en in het
meest duistere geval wat ik zojuist al benoemd heb. Joden hebben geen recht op
hun eigen vernietiging meer. Op hun eigen leed. Ja joh, laten we het klimaat er
ook maar bij gooien. Een kapstok waar iedereen zijn eigen morele boodschap aan mag
ophangen! Dat zien we al jaren op 4 mei. Uiteindelijk staat het kamp niet meer
voor de Joodse vernietiging, maar voor het morele narcisme van onze tijd.
We kennen dit trucje inmiddels. Telkens opnieuw wordt de
Holocaust erbij gesleept om hedendaagse agenda’s te ondersteunen.
Vergelijkingen vliegen je om de oren. Asielzoekerscentra zouden ‘moderne kampen’
zijn. Palestijnen zouden ‘de nieuwe Joden’ zijn. Coronamaatregelen zouden ‘op
fascisme lijken’. Het is misselijkmakend. Niet alleen omdat die vergelijkingen
historisch en feitelijk onzin zijn, maar vooral omdat ze de werkelijke
slachtoffers opnieuw en opnieuw vertrappen.
Leer maar verdragen dat er iets specifiek is in plaats van universeel en
inpasbaar
Dat is precies waar dit artikel in Trouw in mee gaat.
Schaamteloos, met je lessen over verdraagzaamheid, diversiteit en samenleven. Alsof
de gaskamers gebouwd werden om ons in de 21e eeuw te waarschuwen tegen racisme!
In plaats van de levende hel die specifiek bedoeld was om de Joden van de
aardbodem te vegen.
Je weet wel Trouw, de natte droom van een gigantisch
grote groep radicalen in het Midden-Oosten. Een val die al tientallen jaren geleden
als tikkende tijdbom is opgezet door de zogenaamde ‘mensenrechtenorganisaties’.
Waar ik nu verder niet op inga. En stiekem nog een natte droom van een groep
hier bij ons in Europa.
Daarbij is het niet zo dat er geen plekken bestaan voor
bredere herdenking of strijd tegen discriminatie. We hebben genoeg organisaties
tegen racisme, haat en genocide. En nog meer activisten die dat op persoonlijke
titel tegengaan. Niemand houdt je tegen om Soedan of Srebrenica te herdenken.
Maar Auschwitz is Auschwitz. Dáár moet je vanaf blijven. Gisteren. Vandaag.
Morgen. Eeuwig.
Als het allemaal een onschuldige, domme gedachte is: leer
maar verdragen dat er iets specifiek is in plaats van universeel en inpasbaar
in het grote morele verhaal van de moderne mens. De Holocaust was niét
universeel of inpasbaar. De verzetshelden waren niet universeel of inpasbaar.
De slachtoffers waren niet universeel of inpasbaar. Herhaal.
Zodra je dat niet onderkent, geef je maxi en alle mini Hitlers
waar ze tot in hun diepste kern op hopen. Dat de Joden weer verdwijnen uit hun
eigen geschiedenis. Dus stel ik je de vraag: hoeveel mensen staan tegenwoordig werkelijk
stil bij de Joodse vernietiging zelf? Hoeveel van hen zijn bereid het ongemak
te verdragen dat de Holocaust over één volk gaat dat door Europa systematisch
werd vermoord?
En in het hier en nu – ongeacht kleuring en mening – sinds
twee jaar niet OK is? Hoeveel mensen maken het niet over zichzelf, maar
luisteren, respecteren en dragen de Joden van toen en nu? Want Auschwitz is
geen plek waar je even komt om jezelf goed te voelen, maar om geconfronteerd te
worden met de naakte waarheid van vernietiging. Dus kap met het misbruik van de
Holocaust als moreel wisselgeld voor je eigen agenda.