-Dina-Perla Portnaar- Douwe Bob, het zat hem in dat ene zinnetje

Het zat hem in dat ene zinnetje he? “Ik ben zelf ook een beetje een halve-Joodse Amsterdammer.” Nou, Douwe... Je bent absoluut een Amsterdammer, maar Joods ben je niet. Niet eens half. Die ene zin verraadde alles qua intenties. Die poging om jezelf te legitimeren door een identiteit te claimen die je niet draagt en nooit zal dragen. Die de kern van Jodenhaat tot diep in iemands DNA vaak verklapt.

Nu mag het allemaal weer bij iedereen die zo gebouwd is rijkelijk vloeien he? Die programmering dient dan toch een doel. Weet je wie dat ook deed? Je vakgenoot Kanye West. Of Ye. Of wat voor naam en persoonlijkheid deze dark triad-figuur nu weer aanneemt. Exact dezelfde afglijding. Iemand roept dat hij ook een beetje Joods is, als opmaat naar lelijke handelingen, haat, beschuldigingen en complotten.

Weet je Douwe? Ik had je graag mijn Joodse identiteit uitgeleend om even te passen en te ervaren hoe die zit. Je lijkt dat jasje wel heul graag over je tattoos te willen dragen. Zwaar jasje kan ik je vertellen. Zonder de lasten geen lusten. Één dag die Joodse juk. De geschiedenis. Het hier en nu. Ik had je er mijn blik op de wereld bij uitgeleend. Gratis en voor niets. Maar ik durf te wedden dat je het nog geen vierentwintig uur had uitgehouden. Je had spontaan een Herman Broodje gedaan.

Het enige wat je had moeten doen, is voor die kinderen zingen. Hen behandelen alsof ze gewoon Monique’s en Jan’s kinderen waren waar je voor ging optreden. Het redelijke midden aanhouden en als toegeëigende “verbinder” je kunst moeten inzetten om het mooie uit het leven te verspreiden.

Trouwens, je kunt vast onderschrijven hoeveel geluk Nederland heeft met de BN-ers. Ze zijn top. Ik houd van ze. Je snapt ook wel dat ze voor een cultuur van vrijheid staan die jíj hoort te beschermen. Dat bereik je niet door dit soort wangedrag.

Als je het zo moeilijk vond om dit op te brengen, had je Jom Ha Voetbal niet moeten aangaan. En als je het toch niet kon laten omdat je met een dikke portemonnee wel heul veel tattoos kunt laten zetten, dan had je je kort kunnen uitspreken in plaats van de uitsluiting van Joden weer te normaliseren.

Je had kunnen aangeven dat je ergens op een poster het woord zionisme was tegengekomen en dat je je ontzettend veel zorgen maakt over wat er in Gaza gebeurt. Je had beschaafd iets van je gevoelens en gedachten kunnen delen en dan gaan optreden. Want dat is het enige wat er echt toe deed. Dat je iedereen daar als mensen was blijven omarmen.

Als je bovendien iets had gezegd, had je gemerkt dat daar ruimte voor was geweest. En dat de Joden bij Jom Ha Voetbal zeer verschillende meningen erop nahouden. Vooral, dat ze diverse meningen niet schuwen en je ook omarmen als je je pijn deelt over al die vermoorde kinderen in het oorlogsgebied. Dát is verbinden. In plaats daarvan deed je een Heil Hitlertje. Om vervolgens online je handen te wassen met een slap: “Ik baal ervan, de kinderen zijn de dupe.”

Wat is dat voor iets? Die klassieke ik-heb-niks-tegen-Joden-hoor-maar-houding. Nee joh, echt, ik ben niet antisemitisch. Maar hun zelfbeschikking en spirituele altaar? Oh nee, daar ben ik natuurlijk volledig op tegen. Mensen gaan vervolgens op X roepen dat je aangifte zou kunnen doen tegen Dylan Yesilgöz, omdat ze de situatie vergelijkt met tachtig jaar geleden. Ach, houd toch op. Ze heeft voor één biljart procent tot in het oneindige gelijk.

Yesilgöz zei: “Tachtig jaar na “dit nooit weer” gebeurt het weer. In Amsterdam. Kinderen worden geweigerd. Omdat ze Joods zijn. En het haalt het nieuws niet eens. Zo gewoon is Jodenhaat geworden.” De enige die figuurlijk aangifte zou moeten doen, is de organisatie van Jom Ha Voetbal. Figuurlijk, want ik zou niet voor het strafrecht gaan, maar voor civiel recht. Want jij hebt die kinderen mentaal en emotioneel beschadigd. Die kinderen zullen dit nooit meer vergeten. Ik overigens ook niet.

Douwe, jouw naamgenoot he? Bob We-hebben-geleerd-waar-massahysterie-eindigt-en-vinden-het-er-weer-tijd-voor-Vylan komt in september 2025 naar Nederland. Hij heeft vast na zijn Heil Hitler-imitatie in Glastonbury nog een plekje voor je in z’n voorprogramma. De Nazi-Piri-partij zal je ook warm binnenhalen. Ze zoeken namelijk leden. Ze deinzen ook niet terug als ze een loepzuiver uitgevoerde Hitlergroet van de burgemeester van Boedapest in Hongarije meemaken.

Weet je Douwe? Ik deel je pijn en je grenzen, vooral in het kader van de kinderen. Hier zit geen enkele satire bij. Ik wil je daarom uitnodigen om naar deze kinderen – baby’s eigenlijk – te kijken. Er gaat veel fout. Oorlog is de hel en is één en al verlies voor iedereen. Ik zou deze baby’s en soortgelijke kinderen in andere gebieden persoonlijk uit de handen van die 'moeders’ willen rukken en hen in veiligheid willen brengen. Nogmaals, hier zit geen satire bij. Je hebt hier iemand tegenover je die kindermishandeling in de basis heeft gehad en door die basis nooit meer een biologisch kind heeft kunnen krijgen.

Dit is de kern van wat er op het spel staat. Als je zo’n groot vermogen in dat brein van je hebt dat je hier een oplossing voor weet te verzinnen, ben je verplicht om die nu te delen. Maar ik geloof dat menig slimme koppen daar hun beroep van heeft gemaakt en er alsnog niet uit komt. Want ja, iets met eergerelateerd geweld, terreur, religie en ideologie.

Douwe, jij zou je drie kinderen nooit de dood in willen jagen voor de volledige uitroeiing van wat voor groep mensen dan ook. Of, nou ja, jij zou in ieder geval je drie kinderen nooit de dood in willen jagen. Punt. Daar ben ik zeker van. Komt nog bij dat je hen alle drie alle vrijheid, beschaving, vitaliteit, kansen en geluk zou gunnen. Zaken die steeds meer onder druk komen te staan, ook hier. Of, om het je wat makkelijker te maken zodat je het begrijpt: we stonden erbij en keken ernaar.

Komt het goed uit dat mijn brein graag in allemaal teksten duikt. Hier de woorden ‘hava nitchak ma lo’ uit de liturgie van Joods Pasen voor je. Dat betekent: laten we slimmer zijn dan hen. Toen was slimmer zijn dan de Joden hen als slaven tot op de bot pijnigen in Egypte. En al hun eerstgeborene zonen doden. De omvolkingsstrategie van toen. Niks is nieuw he? Alles wordt steeds gerecycled. Dood zijn, was beter dan dat bestaan. Duizenden jaren is dat idee van hoe kunnen we Joden nu weer gaan pakken doorgegaan. Hedendaags is het met de Iron Dome.

Weet je Douwe? Wat de organisatie van Jom Ha Voetbal aan het eind zei, is misschien wel de kern. “Laten we blijven wie we zijn.” Als die strook daar in de woestijn al bijna zesduizend jaar in het hart en de gebeden zit van de Joden, denk je dat jij met je halve-Joodse Amsterdammer statement ertegen opgewassen bent? Om in een Marjolein Fabertje te spreken: (veel echte) Joden zijn dát. Tenzij er niet één meer overblijft op deze aardkloot, zal je er altijd één vinden die zo is.

Dus draai lekker een nummertje van je collega en doe vrolijk een John Lennontje. Past beter bij je beroep en is stukken gezelliger Amsterdams. Je kunt natuurlijk ook een oude editie van Mein Kampf van de boekenmarkt halen, zoals mijn buren. Dat zijn je keuzes eigenlijk. Maar houd op met witwassen en je onzinnig vriendelijke uitingen over Joden als je hen net daarvoor tot in hun ziel verminkt hebt om wie ze zijn.

Over een tijd wil ik proberen of ik enige vergeving kan opbrengen. Misschien loop ik als “verbinder” toch weer weg. Je PR-waarde voor het jaar 2025 heb je in ieder geval al behaald. Over de rug van de Joodse kinderen dan weer wel. Misschien ging het je ook om publiciteit. Alles kan.

Toch wil ik een eerste stap richting vergeving doen. Ik doe je graag een tattoo cadeau. Jij als echte Amsterdammer bent vast Ajax-fan! Krijg je van mij een tattoo van die witte vlag met blauwe ster en blauwe strepen. Laat hem maar mooi op de rug van je rechterhand zetten. Voel je je als halve-Joodse Amsterdammer er toch weer helemaal bij horen.

Groeten,

Dina-Perla Portnaar