-Frits Bosch- ABNAMRO is op zoek naar een struise haan. Fascistoïde!

Het FD van 20-9-25: “Opmerkelijkste vereiste: het moet een man zijn. Bankierservaring en Nederlands zijn een pre. De huidige voorzitter, Tom de Swaan, 79, bereikt in 2026 het einde van zijn tweede termijn… Dat de ABNAMRO een man zoekt is een gevolg van de Diversiteitswet uit 2022. Voor RvD’s geldt een quotum van minimaal 1/3 vrouwen en 1/3 mannen… Als De Swaan vertrekt resteren er 4 vrouwen en 2 mannen. Een vijfde vrouw benoemen zou het quotum verstoren… Snowworld en ING gingen al eerder de mist in met de Diversiteitswet. Bij Van Lanschot was ook een tekort aan mannen.” De Swaan trad in 2018 aan toen er bonje was in de RvC onder leiding van de notoire mislukking, Olga Zoutendijk. De huidige bestuursvoorzitter is een vrouw de franscaise Marguerite Bérard. Geen wonder dat vrouwen gretig toehappen binnen een quotum: geweldig flexbaantje!

Het is duidelijk dat ABNAMRO vooral een vrouwenbank is, met een vrouwelijke besuursvoorzitter en een overtal van vrouwen in de RvC. Dat is op zich niet ernstig, want in principe geldt in ons kapitalistisch bestel dat de beste persoon op de beste plaats dient re komen. De Diversiteitswet voorkomt dat. Deze wet stuurt op geslacht. Overheidssturing van het bedrijfsleven op deze wijze is puur fascistoïde. De overheid mag bepaalde kaders aangeven waarbinnen geopereerd wordt maar dient niet sturend te zijn qua selectie van personeel. Dat is fascistoïde.

Psychologisch onderzoek van neuropsycholoog prof Iris Sommer toont dat vrouwen anders zijn qua gedrag en handelen dan mannen. Vrouwen zijn bijvoorbeeld ridicomijdender en minder zakelijk. Een meerderheid vrouwen in het bestuur van een bank zorgt voor een onderneming die te weinig risico’s durft te nemen. In mijn woorden: De bank is met deze overdoses aan vrouwen een kippenhok en een struise haan is nodig om het kakelen tot bedaren te brengen. Geen risico nemen. Dat is precies wat de ABNAMRO vertoont. In mijn tijd bij deze bank was de instelling internationaal een gigantische instelling. Het is nu een armzalig gevalletje, onoogelijk. Als je bij deze bank als consument iets gedaan wilt krijgen moet je van goede huize komen om met een employee contact te krijgen. ABNAMRO is een rampbank, waar je voorheen als man graag wilde werken, maar nu never nooit. Als ziveel vrouwen bij een instelling werken, dan haken mannen af. Dat zien we in het onderwijs, de medische sector, de rechtspraak en ga zo maar door. Mannen haken af. Wat een afgang voor een ooit zo trotse instelling.

Een lid van de RvC van ABNAMRO verdient per jaar 130.000 euro. Dat is mooi verdiend voor een functie die je erbij doet waarbij je geen eindrisico loopt, enkel praten over hoe anderen hun functie volgens jou beter kunnen invullen plat gezegd. Er zijn commissarissen die tien lidmaatschappen hebben. Tel maar uit: riant! Voor mij staat ABNAMRO model voor de bedrijfsmatige neergang van ons land. Vele grote bedrijven vertrekken en geef ze eens ongelijk. Er zijn ook bedrijven die imploderen, verkrumpelen. ABNAMRO is daarvan een sterk voorbeeld. Daarbovenop komt dan de politiek een handje neerwaarts helpen met de Diversiteitswet. Niet de sterkste persoon krijgt de functie maar welk geslacht je hebt. Hier wordt de arbeidsmarkt om zeep geholpen. Het is fascistoïde.