Orange Pictures / Shutterstock.com
Baudet fileert misbruik van ‘de rechtsstaat’: “Het is een schild geworden voor machtsmisbruik”
In een uitgebreide bijdrage op X (voorheen Twitter) rekent Thierry Baudet af met wat hij noemt “de kaap van de rechtsstaat door de machtige elite.”
Aanleiding is een NRC-column van Floor Rusman, waarin zij opmerkt dat de term ‘rechtsstaat’ steeds vaker wordt gebruikt als een ideologisch schild in plaats van een juridisch principe.
Baudet grijpt die observatie aan om de kern van het probleem bloot te leggen:
“De rechtsstaat is geen heilige ideologie, maar een set van procedures die willekeur moet voorkomen. Wat men er nu van maakt, is een instrument van machtspolitiek.”
Volgens Baudet is het begrip onder invloed van de linkse elite uitgegroeid tot een retorisch wapen om politieke tegenstanders monddood te maken.
Van neutraal principe naar ideologisch dogma
In zijn analyse beschrijft Baudet twee vormen van de rechtsstaat.
De eerste - de klassieke, oorspronkelijke betekenis - is procedureel van aard: wetten zijn bekend, regels zijn vooraf vastgelegd, en niemand mag worden gestraft zonder een voorafgaande wettelijke bepaling.
Dat principe vormt de basis van vrijheid, zegt Baudet, verwijzend naar Immanuel Kant:
“Je bent vrij wanneer je weet aan welke wetten je je moet houden, en hoe die wetten worden toegepast.”
De tweede, modernere interpretatie van de rechtsstaat is volgens hem gevaarlijk ideologisch geworden.
Steeds vaker wordt het begrip gebruikt om bepaalde morele of politieke overtuigingen te verdedigen: bijvoorbeeld dat een democratie “progressieve waarden” moet beschermen, of dat bepaalde minderheden automatisch voorrang hebben boven de meerderheid.
En precies dáár, zegt Baudet, gaat het mis.
🟦 DDS brengt wat de linkse media verzwijgen.
Vind jij ook dat de rechtsstaat geen linkse toverformule mag zijn, maar een bescherming van vrijheid en orde?
👉 Steun DDS via https://dds.backme.org of doneer direct naar NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media.
“De rechtsstaat is geen linkse hobby”
Baudet stelt dat het misbruik van de term ‘rechtsstaat’ in feite neerkomt op politiek misbruik van instituties.
Groepen die hun ideologische macht dreigen te verliezen, verschuilen zich achter “de rechtsstaat” om democratische besluiten tegen te houden of te vertragen.
Hij noemt dat “de strategie van slechte verliezers”:
“Zodra zich een meerderheid vormt die iets anders wil dan de gevestigde orde, roepen zij ‘de rechtsstaat!’ en blokkeren het democratische proces.”
In de praktijk betekent dit dat instellingen zoals de Hoge Raad, Raad van State en universiteiten steeds vaker optreden als politieke machtsinstrumenten van een kleine bestuurlijke elite.
“Rechtsstaat” als stopwoord voor macht
Baudet wijst erop dat moderne juristen en opiniemakers de rechtsstaat behandelen alsof het een ideologische blauwdruk is die exact voorschrijft wat politiek “goed” of “fout” is.
Maar dat was nooit de bedoeling, zegt hij.
Volgens hem is het onmogelijk om via een zogenaamd neutrale ‘rechtsstatelijke’ redenering te bepalen welke minderheid wanneer beschermd moet worden, of welke wet “te ver” zou gaan.
Dat zijn altijd politieke keuzes - geen juridische vanzelfsprekendheden.
“Wie bepaalt welke minderheid beschermd moet worden, en welke niet? Dat is de kern van politiek. Er bestaat geen universele, neutrale maatstaf voor zulke keuzes.”
Met andere woorden: de rechtsstaat is geen religie.
Het is een systeem om de macht te begrenzen - niet om morele overheersing te legitimeren.
De hypocrisie van de ‘rechtsstaatverdedigers’
Volgens Baudet gebruikt de moderne bestuurlijke elite het begrip “rechtsstaat” om hun eigen macht te bestendigen.
Ze beheersen de top van justitie, de ambtenarij en de academische wereld.
En telkens wanneer een democratische meerderheid een andere koers kiest - bijvoorbeeld rond migratie, klimaat, of identiteit - roepen ze dat het “tegen de rechtsstaat” zou zijn.
“Ze verstoppen zich achter het begrip om hun machtspositie te beschermen. Ze doen alsof ze de wet verdedigen, maar in werkelijkheid beschermen ze hun eigen ideologie.”
Baudet noemt het een vorm van antidemocratisch gedrag:
juridische instituties worden ingezet om politieke verandering tegen te houden.
De essentie van de vrijheid
Baudet pleit voor een terugkeer naar de oorspronkelijke betekenis van de rechtsstaat: een waarborg tegen willekeur, niet tegen verandering.
In zo’n systeem zijn wetten helder, voorspelbaar en controleerbaar - ongeacht de politieke kleur van de machthebbers.
Een monarchie, democratie of zelfs een land met een staatsgodsdienst kan rechtsstatelijk functioneren, zolang de regels maar duidelijk zijn en iedereen eraan gehouden wordt.
Hij waarschuwt dat het huidige gebruik van de term de rechtsstaat juist ondermijnt:
door haar te overladen met ideologie, wordt ze instabiel.
“Wie de rechtsstaat meer laat betekenen dan haar formele functie, sloopt haar fundament van binnenuit.”
De strijd om woorden is de strijd om macht
Baudet besluit zijn essay met een waarschuwing:
taal is macht.
Wie de definitie van kernbegrippen als “democratie” of “rechtsstaat” naar zijn hand zet, bepaalt de grenzen van het debat.
En precies dat is volgens hem wat er nu gebeurt.
De linkse elite gebruikt taal als wapen om alternatieve ideeën uit te sluiten.
Zo wordt de rechtsstaat – ooit bedoeld als bescherming van burgers - gebruikt om juist die burgers monddood te maken.
🟥 DDS blijft de plek waar echte vrijheid wordt verdedigd - niet de valse, ideologisch gekaapte variant.
Wil jij dat wij blijven schrijven over de strijd om de woorden die onze vrijheid bepalen?
👉 Steun De Dagelijkse Standaard via https://dds.backme.org of doneer direct: NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media.
Zonder jouw steun blijft alleen het narratief van de macht over.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten
Lees ook
Loading
