Beertema springt voor Wilders in de bres: “Timmermans legt rellen bij rechts”

In een uitgebreide post op X schrijft Beertema dat hij in 14 jaar nauwe samenwerking met Wilders nooit ook maar een zweem van sympathie voor politiek geweld heeft gezien. Integendeel: binnen de PVV was elk signaal richting buitenparlementaire acties taboe. Wie daar ook maar een hint van gaf, werd streng tot de orde geroepen.

Beertema benadrukt dat juist Wilders altijd pal stond voor de democratie, ondanks de verschrikkingen van bedreigingen en aanslagen die hem al meer dan twintig jaar dwingen onder het strengste beveiligingsregime te leven.

En toch durft Timmermans, opperheer van GroenLinks-PvdA, te beweren dat “extreemrechts op de drempel staat van geweld”. Daarmee wil hij een Kamerdebat forceren dat niet gaat over de ware oorzaak van de rellen, maar over zijn politieke tegenstanders. Het is een klassiek staaltje framing: een probleem koppelen aan een politieke rivaal en zo het debat naar je hand zetten.

Beertema noemt het terecht een “brutale gotspe”. Hij herinnert eraan dat juist Timmermans zelf jarenlang heeft geopereerd als Eurocommissaris die Nederland schade berokkende. En nu speelt hij in eigen land de rol van politieke hooligan, door Wilders valselijk neer te zetten als aanstichter van geweld.

Het gaat hier niet om een losse sneer in het debat. Dit is een strategische aanval. Door Wilders en de PVV te associëren met geweld, creëert Timmermans een beeld waarin de oppositie niet alleen fout, maar ook gevaarlijk is. Zo’n beeld kan later gebruikt worden om maatregelen te rechtvaardigen: meer censuur, meer toezicht, misschien zelfs juridische stappen tegen oppositiepartijen.

Dit is machtsretoriek in zijn puurste vorm. De boodschap: rechts hoort niet thuis in de democratie. En precies dát is levensgevaarlijk, omdat het de echte democratische spelregels ondergraaft.

Wat Timmermans doet, past in een bredere trend. In heel Europa gebruiken machthebbers dezelfde tactiek: het demoniseren van kritische partijen, het stempel “extreem” plakken, en zo de weg vrijmaken voor uitsluiting. Het doel is duidelijk: het politieke speelveld verkleinen zodat alleen het kartel overblijft.

Dat een man als Beertema, die de afgelopen maanden geregeld botste met Wilders, nu zó fel de handschoen opneemt, zegt alles. Het laat zien hoe doorzichtig en gevaarlijk dit spel van Timmermans is.

Dit is een waarschuwing. Als Timmermans ermee wegkomt om rellen te koppelen aan Wilders en zijn beweging, dan staat de deur open voor nog zwaardere aanvallen. Vandaag zijn het woorden in de Kamer, morgen misschien juridische stappen of verboden.

Beertema’s onverwachte steun toont dat de grens bereikt is. Zelfs critici van Wilders binnen zijn eigen kring snappen dat hier meer speelt dan partijpolitiek. Het gaat om de vrijheid van meningsuiting, om het bestaansrecht van oppositie in Nederland.