BIJ1 valt uit elkaar: bestuur opgestapt, oud-voorzitter weg, chaos compleet

Deze week stapten drie van de vier bestuursleden op. Oud-partijvoorzitter Rebekka Timmer, jarenlang een van de steunpilaren van Sylvana Simons, heeft zelfs haar lidmaatschap opgezegd. En ondertussen ruziën de overgebleven leden over de verkiezing van lijsttrekker Tofik Dibi, die volgens velen niet eerlijk is verlopen.

De partij is een complete puinhoop. Dat bericht Chris Aalbers.

Grace Courtar en Bas Holtzer stapten deze week op als bestuursleden. Martine Heijthuyzen was eerder al vertrokken. Daarmee blijft alleen Edson Olf, ooit lijsttrekker, nog achter als voorzitter.

Courtar beschuldigt de partijleiding van “dwingend en ondermijnend” gedrag. Bestuursbesluiten zouden zijn genegeerd, interne kwesties weggemoffeld. Kortom: pure chaos.

En dan oud-bestuurder Rebekka Timmer. Haar oordeel is vernietigend: BIJ1 is verworden tot een podium van machtsspelletjes, complotten, frames en roddelcultuur. Het revolutionaire ideaal van de partij is weg, zegt ze. Er is niets meer over van de club die ooit begon als vehikel van Sylvana Simons.

En alsof dat allemaal nog niet genoeg is, rommelt het ook bij de lijsttrekkersverkiezing. Officieel kan die volgens de eigen regels helemaal niet – kandidaten moeten worden aangewezen door de ledenvergadering, die pas later plaatsvindt.

Maar ondertussen is Tofik Dibi in de media al naar voren geschoven als lijsttrekker. En dat terwijl leden melden dat er “honderd nieuwe leden” ineens opdoken tijdens de stemperiode, die op de valreep Dibi’s minimale meerderheid bezorgden. De tegenkandidaat, Patricia Dinkela, zou zonder dat gesjoemel zomaar gewonnen kunnen hebben.

Waar BIJ1 ooit nog enigszins een netwerk had via activistische clubs als BLM en KOZP, is dat nu volledig weg. Alleen in Utrecht is nog een actieve clubje over; in Amsterdam, Den Haag en Rotterdam is bijna niets meer.

Wat resteert is een klein, ruziënd clubje zonder structuur, zonder visie en zonder achterban. De ideologische scholing waar men ooit prat op ging, is verdwenen. Het enige doel dat nog overblijft: één zeteltje in de Tweede Kamer, voor Tofik Dibi.

Dit is het onvermijdelijke lot van een partij die nooit een serieuze politieke kracht was, maar altijd dreef op slachtoffercultuur en radicale deugpraat. BIJ1 is uit elkaar gevallen.

Bestuur weg, oud-voorzitter weg, leden weg. De partij is een schim van zichzelf. En zelfs áls Dibi straks in de Tweede Kamer belandt, zal hij daar alleen staan. Geen beweging, geen netwerk, geen inhoud.

Het is het zoveelste bewijs dat woke-ideologie zichzelf altijd vernietigt. Gelukkig maar.