D66 wil abortus als ‘mensenrecht’ - Gideon van Meijeren biedt verzet

Het is de ultieme bevestiging van D66’s cultuur van de dood: het leven is optioneel, een foetus is slechts “een hoopje cellen,” en de samenleving moet accepteren dat het beëindigen van dat leven verheven wordt tot hoogste waarde.

Gelukkig zijn er nog politici die hiertegen in verzet komen. Gideon van Meijeren (FVD) stelt duidelijk: een samenleving die het ongeboren leven niet meer beschermt, is een samenleving die haar morele fundament heeft verloren. Als de EU abortus tot mensenrecht verheft, zet men de deur open naar ongebreidelde afbraak van de waarde van menselijk leven.

Van Meijeren komt op voor de kwetsbaarsten: kinderen die geen stem hebben, geen bescherming, geen recht van spreken. Hij doorbreekt de stilte en legt bloot wat de mainstream weigert te benoemen.

Wat dit extra cynisch maakt, is de hypocrisie. D66 roept dat elk mensenleven gelijkwaardig is, dat we vluchtelingen en migranten koste wat kost moeten opvangen, dat dieren recht hebben op bescherming. Maar als het gaat om een kind in de baarmoeder? Dan geldt die logica ineens niet meer. Dan mag het leven eindigen - zelfs verheven tot “grondrecht.”

Het is een ideologische doodscultus die elke morele ankerplaats vernietigt.

Dit plan van D66 toont opnieuw hoe de EU wordt ingezet als wapen tegen nationale soevereiniteit en traditionele waarden. Zodra abortus eenmaal als “mensenrecht” in het Handvest staat, kan elk land dat het recht wil beperken juridisch onder druk worden gezet. Nationale debatten worden zo buitenspel gezet.

Het is dezelfde strategie die we eerder zagen bij klimaatwetten, migratiequota en woke-agenda’s: Brussel wordt de plek waar onpopulaire en radicale plannen van partijen als D66 door de strot van de burger worden geduwd.

De strijd om abortus als “grondrecht” gaat niet om keuzevrijheid alleen - het gaat om de kernvraag of we nog waarde hechten aan het leven zelf. D66 kiest radicaal voor de dood, voor de vernietiging van de meest kwetsbaren.

Van Meijeren en FVD laten zien dat verzet mogelijk is. Dat er nog politici zijn die zeggen: het ongeboren kind verdient bescherming. Dat een samenleving die niet meer vecht voor haar kinderen, uiteindelijk ook haar toekomst verliest.