Orange Pictures / Shutterstock.com

D66’er Wieke Paulusma verdedigt abortus als ‘eigen keuze’ - geen woord over het leven dat beëindigd wordt

Politiek15 okt , 15:30
Wat is er misgegaan in ons land als Kamerleden van D66 openlijk het doden van ongeboren leven normaliseren, en vrouwen aanmoedigen om vooral géén schuld of schaamte te voelen?
In reactie op de pro-life bewustwordingscampagne van de SGP – die op rustige, inhoudelijke wijze het gesprek wil openen over de jaarlijks bijna 40.000 abortussen in Nederland – schoot D66-Kamerlid Wieke Paulusma volledig in de reflexstand:
"Vrouwen in Nederland, laat je geen schuld en schaamte aanpraten. Wij zijn baas in eigen buik!"
En daar gaan we weer. De oude slogan uit de jaren ’70 wordt afgestoft en rondgeslingerd alsof er geen kind in het spel is. Alsof abortus een cosmetische ingreep is. Alsof het beëindigen van een zwangerschap niets anders is dan een praktische keuze, zonder morele of menselijke dimensie.

Ja, schuld en schaamte zijn soms volkomen terecht

Wat Paulusma vergeet - of gewoon weigert te erkennen - is dat een abortus niet gaat over het verwijderen van een puistje. Het gaat over het beëindigen van een beginnend mensenleven. Een hart dat klopt. Een kind in wording. Iets dat er zonder ingreep gewoon zou zijn geweest.
Als je een kind laat weghalen omdat het ‘nu even niet uitkomt’, omdat het ‘onhandig is met je carrière’, of omdat je ‘nog niet toe was aan een kind’ - dan mag daar best een gewetensvraag bij horen. Dan is het volkomen normaal - en zelfs gezond - dat je een gevoel van schuld of schaamte ervaart.
Dat gevoel is namelijk een teken dat er iets waardevols verloren is gegaan.
En dát is precies wat de SGP met haar campagne probeert aan te kaarten: bewustwording. Reflectie. Een eerlijk gesprek.
🟦 DDS staat pal voor de bescherming van het ongeboren leven. Zie jij ook dat het tijd wordt om abortus niet langer als ‘neutrale keuze’ te behandelen, maar als iets wat ons allemaal moreel zou moeten raken? Steun dan ons geluid. 👉 Doneer via https://dds.backme.org of maak een bedrag over naar NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media.

D66 noemt het ‘zelfbeschikking’, maar vergeet één ding: het kind heeft geen stem

Het ‘baas in eigen buik’-argument is een klassieker uit het feministisch handboek, maar inmiddels volkomen achterhaald. Want ja, een vrouw heeft zeggenschap over haar lichaam - maar in haar buik groeit een ander lichaam. Een ander DNA. Een ander mens.
Dat is niet van haar. Dat is van dat kind. En dat kind heeft geen stem. Geen keus. Geen recht om zich uit te spreken.
En dus is het de plicht van de samenleving om dat kind wél te vertegenwoordigen. Om wél vragen te stellen. Om wél grenzen te trekken. Niet door vrouwen te veroordelen, maar door wél moreel bewustzijn te stimuleren en, jawel, ook door de wet te gebruiken.
Dat is wat Paulusma niet wil. Want dan moet ze toegeven dat het geen ‘medische handeling’ is - maar een beslissing over leven en dood.

Paulusma’s woorden zijn symptomatisch voor een politiek zonder moreel kompas

Wat hier gebeurt, is exemplarisch voor wat D66 al jaren doet:
  • Zelfbeschikking van de vrouw verheffen tot absoluut principe
  • Alle morele grenzen uitwissen
  • Elke kritische vraag wegzetten als ‘achterhaald’, ‘religieus’, of ‘vrouwonvriendelijk’
Maar wie écht opkomt voor vrouwen - en voor kinderen - durft het wél te hebben over de morele gevolgen van abortus. Durft het wél te zeggen dat een kind doden niet iets is om trots op te zijn. Durft wél te zeggen dat 40.000 dode kinderen per jaar een schandaal is, geen ‘vrijheid’.
🟥 Ben jij het ook zat dat D66 abortus blijft verheerlijken als een daad van zelfbeschikking, terwijl het gaat over leven of dood? Wil jij dat Nederland weer respect krijgt voor het leven - van de allereerste seconde? Steun DDS dan nú. 👉 Ga naar https://dds.backme.org of doneer direct via: NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media.
Ga verder met lezen
loading
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten

Loading