Yeşilgöz aangeklaagd door Douwe Bob – VVD zinkt dieper

Wat Yeşilgöz heeft gedaan, getuigt van het morele dedain van een kartelpolitica die denkt alles maar te kunnen roepen zolang het haar electoraal uitkomt. Maar als je een publiek figuur beschuldigt van antisemitisme zonder harde basis, dan ben je niet alleen onprofessioneel – dan ben je gewoon gevaarlijk bezig.

Met de verkiezingen van 29 oktober in zicht, moet de VVD zich eens diep achter de oren krabben: is deze vrouw werkelijk het gezicht waarmee ze denkt stemmen te winnen? Yeşilgöz is een wandelend mediaprobleem. Ze komt zelden inhoudelijk sterk uit de hoek, roept vooral in soundbites, en als het spannend wordt – zoals nu – duikt ze weg óf gooit ze olie op het vuur.

Dit is niet de kalme, rationele koers waar Nederland behoefte aan heeft. Dit is kartelpolitiek met een hysterische rand. En Douwe Bob – geen politicus, geen activist, gewoon een artiest – is nu het zoveelste slachtoffer van haar politiek-theatrale wapengekletter.

De weigering van Yeşilgöz om de beschuldigende tweet in te trekken, ondanks herhaalde verzoeken én een aangifte wegens smaad, laat zien wat het échte probleem is: arrogantie. Ze denkt boven de wet te staan. Boven de feiten. Boven de mensen.

Een echte leider had gezegd: “Als ik te ver ben gegaan, trek ik mijn woorden terug.” Maar bij Yeşilgöz telt slechts één ding: politieke scoringsdrift. Een blik op de peilingen en dan – hup! – nog snel even iemand cancelen. Zo bestuur je geen land. Zo houd je geen partij bij elkaar. Zo verlies je verkiezingen.

Als de VVD in oktober ook maar enigszins hoopt nog mee te doen, is dit hét moment om de koers radicaal te wijzigen. Yeşilgöz is geen stemmentrekker. Ze is een splijtzwam. Terwijl het land snakt naar veiligheid, economische zekerheid en bestuurservaring, levert zij controverse, flinterdunne standpunten en eindeloze relletjes.

Als de partijleiding een greintje realiteitszin heeft, dan komt er nu een ingreep. Gooi de koers om. Zoek een leider met rust, inhoud en overzicht. Want zolang Yeşilgöz aan het roer staat, is de VVD een schip op ramkoers.

Het kort geding van Douwe Bob is misschien juridisch van aard, maar het legt een veel groter politiek probleem bloot. We worden bestuurd door mensen die hun macht misbruiken om stemmen te winnen via verdachtmakingen. Yeşilgöz is daar het schoolvoorbeeld van.

Ze handelt niet uit overtuiging, maar uit reflex. Niet uit visie, maar uit profilering. En dat maakt haar volkomen ongeschikt voor het leiderschap van de grootste partij van Nederland.