GroenLinks-kopstuk biecht op: Verkiezing VVD-voorzitter was ‘smerig handjeklap’ voor formatie-invloed

Het cynisme druipt er vanaf. Terwijl de VVD voor de bühne doet alsof ze "het beste met het land voorhebben", zijn ze in de achterkamertjes bezig hun ziel (en hun kiezers) te verkopen aan Jesse Klaver en zijn kliek. De bekentenis van Van der Lee laat precies zien hoe verrot ons politieke stelsel is. Kwaliteit doet er niet toe. De kiezer doet er niet toe. Het enige dat telt, is de macht van het kartel.

Het fragment dat nu rondgaat, is onthutsend in zijn eerlijkheid. Tom van der Lee, die zelf in de race was maar zich terugtrok ten gunste van de VVD'er, zegt letterlijk:

Lees die zin nog eens goed. Hier wordt een van de hoogste ambten van onze democratie - het voorzitterschap van de Tweede Kamer - gereduceerd tot een fiche aan de roulettetafel van de macht. De VVD mocht het baantje hebben (voor de onervaren, 35-jarige Van Campen), op voorwaarde dat ze de deur naar een links kabinet wagenwijd openzetten voor GroenLinks-PvdA.

PVV-leider Geert Wilders reageerde, terecht, als door een adder gebeten. "Smerig handjeklap dus," concludeerde hij op X. En gelijk heeft hij. Martin Bosma, de man die twee jaar lang heeft bewezen de beste Kamervoorzitter sinds tijden te zijn, is vakkundig kaltgestellt door een monsterverbond van VVD, D66 en GL-PvdA.

Niet omdat Bosma zijn werk niet goed deed. Integendeel. Maar omdat de VVD een dealtje moest sluiten om straks weer in het pluche te kunnen zitten met links. Het is verraad aan de kiezer van de buitencategorie. De VVD-stemmer dacht misschien nog op een rechtse koers te stemmen, maar krijgt er een links-liberaal circus voor terug, met een voorzitter die - zoals we eerder zagen - huilt om woke-kritiek en critici blokkeert.

Wat deze bekentenis zo pijnlijk maakt, is dat het bewijst dat capaciteit geen enkele rol meer speelt in Den Haag. Je kunt de beste zijn (Bosma), je kunt de meeste steun onder de bevolking hebben, maar als het kartel besluit dat het tijd is voor een uitruil, ben je weg.

In plaats van een staatsman als Bosma, zitten we nu opgescheept met Thom van Campen. Een man die zijn carrière te danken heeft aan het dragen van tasjes voor VVD-ministers en die bekendstaat om zijn regenboogactivisme. Hij is niet gekozen om zijn leiderschap, hij is gekozen omdat hij de juiste partijkaart had op het moment dat GroenLinks-PvdA iets nodig had. Hij is een voorzitter van de gratie van links. Hoeveel gezag denk je dan nog te hebben?

Voor de VVD-achterban moet dit de zoveelste klap in het gezicht zijn. Hun partijtop is blijkbaar bereid om met de aartsvijand (GroenLinks-PvdA) in bed te duiken en daarvoor zelfs hun eigen "rechtse" imago te verloochenen. De boodschap van Van der Lee is helder: We hebben jullie geholpen aan de hamer, nu moeten jullie ons helpen aan de macht.

Het bereidt de weg voor een horrorscenario: een nieuw paars-groen kabinet waarin D66, VVD en GL-PvdA de lakens uitdelen en de kiezer die massaal op rechts (PVV, FVD, SGP, BBB) heeft gestemd, buitenspel wordt gezet.

Tom van der Lee heeft - wellicht per ongeluk - het failliet van de Nederlandse parlementaire democratie onthuld. Het Huis van de Democratie is verworden tot een koehandel. Principes zijn te koop, posities zijn ruilmiddelen en de kiezer is slechts toeschouwer bij dit walgelijke toneelstuk.

Thom van Campen zit op een gestolen troon. En de VVD heeft zijn ziel (voor zover ze die nog hadden) verkocht aan de duivel van links.