Jan Dijkgraaf: Wilders moet gek zijn om mee te doen aan RTL-poppenkast

Politiek•15 jul , 14:00

Het nieuwste politieke mediaformat van RTL heet Het Conclaaf – maar Jan Dijkgraaf doorziet het meteen: het is geen inhoudelijk experiment, geen constructieve dialoog, geen bijdrage aan het publieke debat. Het is een televisionele valstrik, zorgvuldig opgebouwd om Geert Wilders onder de montagecamera te leggen.

In zijn magistrale Briefje van Jan aan RTL-verslaggever Floor Bremer legt hij het haar onverbloemd voor:

“Wilders zou knettergek zijn als hij zich afhankelijk zou maken van hoe de omroep waarvan de belangrijkste politiek verslaggever haar walging nooit kan verbergen als het over Wilders gaat, hem gaat neerzetten.”

En dat is precies waar het om draait. Geen politieke inhoud, maar beeldvorming. Geen debat, maar scripts. Geen journalistiek, maar politiek entertainment met voorgekookte conclusies.

RTL’s ‘kasteelshow’: reality-tv vermomd als democratisch proces

RTL heeft een format gekocht waarin lijsttrekkers zich zogenaamd vrijwillig opsluiten in een kasteel. Camera’s registreren dagenlang alles – van debatten tot persoonlijke reflecties – en dan wordt er geknipt, geplakt en gemonteerd tot vier afleveringen van 60 minuten.

Jan Dijkgraaf noemt het feilloos wat het is: geen ‘Big Brother’, maar gemanipuleerde beeldvorming in een strak format. En hij vraagt zich terecht af:

“Zou Wilders écht moeten vertrouwen op hoe RTL – met tientallen camera’s en honderden uren materiaal – hem zal laten zien aan het Nederlandse publiek?”

Het antwoord is natuurlijk: nee. En de enige juiste keuze die Wilders kan maken, is precies wat hij nu doet: weigeren mee te doen aan deze schijnvertoning.

(Artikel gaat verder onder deze oproep) 👉 Teken vandaag nog de petitie tegen erfbelasting! Ons spaargeld, onze huizen en onze pensioenen worden bedreigd door klimaatsocialisten en EU-technocraten. Stop deze linkse onteigening, verdedig ons privébezit! ➡️ Teken vandaag nog de petitie

Dijkgraaf: “De Sjaak Afhaak? Of de enige met ruggengraat?”

Waar anderen Wilders beschuldigen van “spelbrekerij”, pakt Dijkgraaf het exact omgekeerd aan. Hij prikt door het frame heen. Wilders is niet bang, Wilders is niet zwak – Wilders is verstandig. Want waarom zou je meedoen aan een programma waarvan de eindmontage in handen is van dezelfde redactie die je jarenlang heeft zwartgemaakt?

Dijkgraaf schrijft:

“Ik vind er wat van dat Wilders de Sjaak Afhaak is. Wat ik daar van vind? Dat hij groot gelijk heeft natuurlijk.”

Hij fileert hiermee niet alleen het programma, maar de hele morele houding van de mainstream media. Ze verkopen zichzelf als neutraal, maar zijn tot op het bot ideologisch gestuurd. En als een politicus dat doorziet en weigert mee te doen aan het theater, dan is híj ineens het probleem?

Het echte probleem: media die framing verpakken als journalistiek

Wat Dijkgraaf hier blootlegt, is een structureel probleem: de media bepalen wie hoe in beeld komt. Niet op basis van feiten, maar op basis van scripts, rubrieken, keuzes in knipmomenten, begeleidende voice-overs en suggestieve muziek.

In dat landschap is elke politicus die het waagt buiten het gewenste verhaal te treden, direct verdacht. Wilders kent dit spel al decennia. Daarom stapt hij er volkomen terecht niet in. En Dijkgraaf durft dat hardop te zeggen, waar anderen liever meedoen aan het morele sloopwerk.

Dijkgraaf zegt wat het volk denkt – en de media haten dat

Wat deze Brief van Jan zo krachtig maakt, is dat hij exact verwoordt wat miljoenen Nederlanders voelen, maar zelden op tv horen: dat de media niet objectief zijn, dat ‘formats’ zelden neutraal zijn, en dat politiek entertainment altijd eindigt in manipulatie.

Lees ook

Jan Dijkgraaf is in dit verhaal de échte journalist. Hij stelt de juiste vraag, kiest geen kamp, maar doorziet het spel. En hij gunt Geert Wilders de enige juiste positie in dit circus: aan de zijlijn – met opgeheven hoofd.