Kabinet-Schoof schuift verlaging eigen risico zorgpremie op de lange baan: kartel drukt wens PVV weg

Ingewijden melden aan De Telegraaf dat het kabinet-Schoof het voorstel op de lange baan schuift. Geen “voldoende steun”, klinkt het uit Den Haag. Maar iedereen weet wat dat betekent: de macht van de zorglobby en het Haagse kartel is nog altijd ongebroken. De belangen van burgers komen pas op de tweede, derde of tiende plaats.

Het plan was duidelijk. Vanaf 2027 zou het eigen risico structureel worden verlaagd van 385 naar 165 euro. Daarnaast zou er een maximum van 50 euro per behandeling gelden, om te voorkomen dat chronisch zieken of kwetsbare mensen onevenredig hard zouden worden geraakt.

Die afspraak stond zwart op wit in het akkoord van PVV, VVD, NSC en BBB. De PVV had zelfs aangegeven het liefst het hele eigen risico af te schaffen - een standpunt dat brede steun heeft onder kiezers. Maar nu blijkt dat de ministerraad het voorstel niet eens meer serieus wil behandelen. Achter de schermen is de maatregel “tot nader orde” uitgesteld.

Met andere woorden: in de ijskast. En iedereen weet dat wat in de Haagse ijskast verdwijnt, zelden terugkomt.

De weerstand komt van bekende hoek. D66 wil het eigen risico terug naar 385 euro, VVD, JA21 en CDA gaan nóg verder en willen een verhoging naar 440 euro. Alsof de zorgkosten niet al de pan uit rijzen. Alsof mensen niet al elk jaar hogere premies, hogere energiekosten en hogere boodschappenprijzen moeten slikken.

Deze partijen zitten vast in het denken van de zorglobby: dat mensen “bewuster met zorg omgaan” als ze pijn in hun portemonnee voelen. In werkelijkheid betekent dat gewoon dat zieke Nederlanders zorg gaan mijden uit angst voor de rekening. Een systeem dat ooit “solidair” zou zijn, is verworden tot een strafexpeditie voor wie pech heeft met zijn gezondheid.

Het huidige zorgstelsel is gebouwd op wantrouwen. Burgers worden gezien als kostenpost, niet als mens. Terwijl miljarden verdwijnen in managementlagen, reclamecampagnes van zorgverzekeraars en eindeloze vergaderingen over “kwaliteit”, wordt de patiënt opgescheept met steeds meer kosten.

Het halveren van het eigen risico zou een signaal zijn geweest dat Den Haag eindelijk begreep hoe scheef het systeem is geworden. Maar nee - zodra de macht van de oude partijen wordt geraakt, klapt het hele plan dicht.

De PVV had dit als speerpunt in het regeerakkoord. Het wordt tijd dat die partij, samen met BBB en de SP, dit dossier weer op tafel legt en desnoods als breekpunt gebruikt. Want dit is geen technische kwestie - dit gaat over vertrouwen.

Wat zich hier afspeelt, laat haarscherp zien hoe diep de politieke cultuur is vastgeroest. Politici praten over “betaalbaarheid” terwijl ze de burger juist verder uitknijpen. Verzekeraars boeken recordwinsten, bestuurders vangen bonussen, en de Nederlander die zorg nodig heeft, betaalt zich suf.

Zolang de kartelpartijen het beleid domineren, zal er niets veranderen. Geen eerlijkere zorg, geen lagere lasten, geen verlichting voor wie het nodig heeft. Alleen meer regels, meer praattafels, meer uitstel.

Het is genoeg geweest. Nederland verdient een zorgstelsel dat werkt vóór mensen, niet tegen hen. Het eigen risico moet niet alleen omlaag - het moet verdwijnen. Ziek zijn is geen keuze. En wie hard werkt, belasting betaalt en premie afdraagt, hoort niet gestraft te worden als hij hulp nodig heeft.