Orange Pictures / Shutterstock.com
Kabinet strooit met miljarden voor woningbouw - maar gewone Nederlanders schieten er niets mee op
Demissionair minister Mona Keijzer en haar collega’s Robert Tieman en Thierry Aartsen presenteren het met trots: het kabinet trekt €2,5 miljard uit voor infrastructuur rond woningbouw en nog eens €877 miljoen voor “gebiedsontwikkeling”.
In totaal zouden hiermee 273.000 woningen gerealiseerd worden.
Een mooi getal voor de bühne.
Maar wie de cijfers en de praktijk kent, weet: dit is vooral politiek theater.
Want wat Nederland niet mist, zijn beloftes. Wat Nederland mist, zijn betaalbare huizen.
Cijfers op papier, geen huizen in de straat
Volgens het plan worden miljarden gestoken in “bereikbaarheid”: wegen, fietspaden, tramlijnen en tunnels die nieuwe woonwijken moeten ontsluiten.
Daar is op zich niets mis mee - maar het is de zoveelste investering in randvoorwaarden, niet in concrete woningen.
Het ministerie schrijft dat deze projecten “de bouw versnellen” en “de leefbaarheid verbeteren”.
Maar dat is precies wat Nederland al twintig jaar hoort.
Steeds weer geld voor plannen, voor studies, voor infrastructuur - terwijl de echte bouwproductie achterblijft.
Er zou elk jaar 100.000 woningen moeten bijkomen.
De realiteit? Nog geen 70.000, waarvan de helft onbetaalbaar is voor starters en gezinnen.
Wéér geld naar de Randstad, wéér beleid zonder visie
Op de kaart van de Rijksoverheid is duidelijk te zien waar het geld heen gaat: de Randstad.
Amsterdam, Utrecht, Rotterdam, Den Haag - de bekende namen.
Daar moeten de “nieuwe wijken” komen, compleet met metroverbindingen, fietspaden en parken.
Maar wat betekent dat voor jongeren in Drenthe, Twente of Zeeland, waar de woningnood net zo nijpend is?
Of voor gezinnen die geen half miljoen hebben voor een appartement in een “gebiedsontwikkeling”?
Het kabinet noemt het “spreiding over het hele land”, maar in de praktijk is het oude wijn in nieuwe zakken.
De grote steden krijgen miljarden, terwijl het platteland mag wachten tot er een “bestuurlijk overleg” is geweest.
Bureaucratie en stikstof remmen alles af
De papieren ambitie klinkt indrukwekkend: 273.000 woningen erbij.
Maar zelfs het kabinet geeft toe dat het overgrote deel pas na 2030 wordt gerealiseerd.
Dat betekent dat de woningnood nog minstens een decennium voortduurt.
De oorzaken zijn bekend:
- Stikstofregels die bouwprojecten blokkeren.
- Netcongestie waardoor er geen elektriciteitscapaciteit is.
- Gebrek aan personeel bij Rijkswaterstaat en ProRail.
- En natuurlijk een woud aan vergunningstrajecten en inspraakrondes.
In plaats van die obstakels op te ruimen, gooit Den Haag er gewoon nóg een miljard bovenop.
Het is alsof je water bij een lekkende kraan blijft gooien in plaats van de leiding te repareren.
🟦 DDS prikt door de Haagse luchtbellen heen.
Politici beloven gouden bergen, maar leveren modderpoelen van bureaucratie.
Vind jij dat iemand dit toneelstuk eindelijk moet doorzien en benoemen?
👉 Steun DDS via https://dds.backme.org of doneer direct: NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media.
Betaalbaarheid? Geen woord.
In alle ronkende teksten van de Rijksoverheid valt vooral op wat er niet in staat:
geen woord over betaalbaarheid.
Geen enkele garantie dat deze “nieuwe woningen” ook bereikbaar worden voor de mensen die nu vastzitten op de huurmarkt.
Het zijn projecten vol met woorden als “gebiedsontwikkeling”, “leefkwaliteit” en “toekomstbestendig”.
Dat zijn altijd de codes voor dure woningen in nieuwbouwwijken met duurzame ambities, maar zonder plek voor gewone Nederlanders.
De woningbouw die Nederland nodig heeft – betaalbaar, snel, en eenvoudig - verdwijnt in beleidsjargon en projectvergaderingen.
Een regering die zichzelf applaudisseert
Minister Keijzer noemt het “fantastisch” dat Nederland hiermee een “extra impuls” krijgt.
Staatssecretaris Aartsen spreekt van “de ruggengraat van onze samenleving”.
Allemaal prachtige woorden.
Maar ondertussen wachten honderdduizenden Nederlanders op een huis.
Jongeren blijven noodgedwongen thuis wonen, gezinnen bivakkeren in vakantieparken, ouderen kunnen nergens heen.
De woningnood is geen theoretisch probleem - het is de realiteit van elke dag.
En daar helpen mooie kaarten en miljardenbeloven niet tegen zolang de overheid blijft doen alsof plannen bouwen hetzelfde is als huizen opleveren.
Wat er echt nodig is
Nederland heeft geen behoefte aan nóg een infrastructuurfonds of stikstofpilot.
Wat het land nodig heeft, is daadkracht:
- Minder regels, meer bouwen.
- Minder gepraat, meer vergunningen.
- Minder groene symboolpolitiek, meer stenen in de grond.
Zolang Den Haag daar niet toe bereid is, blijven miljardenverhalen als deze vooral een vorm van zelfverheerlijking.
De burger krijgt er geen dak voor terug - alleen een persbericht en een mooie infographic.
🟥 Wil jij dat DDS blijft blootleggen hoe de Haagse politiek geld smijt terwijl het echte probleem blijft liggen?
Help ons om de feiten te blijven benoemen en de burger een stem te geven.
👉 Ga naar https://dds.backme.org of doneer direct via NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten
Lees ook
Loading
