Klaver beschuldigt BBB en PVV van ‘ondermijning democratie’ - linkse paniekcampagne op volle toeren

Zijn woorden zijn glashelder - en alarmerend:

“Dit zijn geen onschuldige opmerkingen. Dit is een doelbewuste poging van partijen als BBB en PVV om sluipenderwijs de democratische spelregels en grondrechten te ondermijnen. Sta je op en laat je je horen? Of kijk je weg als het mis gaat? Dát is waar deze verkiezingen over gaan.”

Geen nuance, geen debat, geen inhoudelijke weerlegging - maar ramkoers.

Waarom deze felle uitval van Klaver? De directe aanleiding lijkt te zijn dat Henk Vermeer (BBB) gisteren bij Buitenhof zei dat de Raad van State te veel links-progressieve leden telt. Een terechte observatie, gezien het feit dat dit soort instellingen al decennia wordt bevolkt door mensen uit de bestuurlijke bubbel - vaak afkomstig uit dezelfde linkse of progressief-liberale kringen.

Maar in plaats van de kritiek inhoudelijk te weerleggen, kiest Klaver voor de aanval op de boodschapper. En niet zomaar een aanval, maar de zwaarst denkbare beschuldiging in een democratie: het ondermijnen van de rechtsstaat.

Wat hier gebeurt is duidelijk: een politieke elite die zich bedreigd voelt door opkomende volksbewegingen, probeert die te delegitimeren door hen af te schilderen als gevaarlijk, antidemocratisch en zelfs ongrondwettelijk.

De ironie is dat juist Klavers uitspraken een risico vormen voor de democratie. Want wat zegt het over het politieke klimaat als grote groepen kiezers - miljoenen Nederlanders die op PVV of BBB stemmen - worden neergezet als aanhangers van partijen die “de grondrechten ondermijnen”?

Dat is geen politieke analyse, dat is demonisering. En dat terwijl partijen als BBB en PVV simpelweg gebruikmaken van het democratische proces: zij stellen kritische vragen bij instituten, benoemen wat fout gaat en bieden kiezers een alternatief.

Wat Klaver eigenlijk zegt, is dit: wie buiten het systeem denkt, vormt een gevaar voor het systeem.

Deze tactiek - angst zaaien voor de oppositie - is niet nieuw. We zagen het eerder in campagnes tegen Fortuyn, Wilders en Baudet. Maar het is pijnlijk dat ook Klaver, die zich graag voordoet als het ‘redelijke gezicht van links’, nu openlijk kiest voor polarisatie en verdachtmaking.

Geen discussie over migratie. Geen antwoord op kritiek op rechters of adviesorganen. Geen reflectie op de groeiende kloof tussen burger en bestuur.

Alleen maar de suggestie dat wie het niet met hem eens is, de democratie kapot wil maken.

Wat Klaver ziet, en wat hem angst inboezemt, is dat steeds meer Nederlanders de gevestigde politiek niet meer vertrouwen.

Ze vertrouwen de rechtspraak niet meer als die statushouders voorrang geeft. Ze vertrouwen de overheid niet meer als die toeslagenouders ruïneert. Ze vertrouwen adviesorganen niet meer als die beleid verdedigen dat hun leven duurder en onveiliger maakt.

En in plaats van te luisteren, roept Klaver:

Dat is geen leiderschap. Dat is morele paniek verpakt als retoriek.