Klaver ontwijkt vraag over asielbeleid: GroenLinks-PvdA durft de waarheid niet te zeggen

Het antwoord bleef, zoals altijd bij Klaver, hangen in vage idealistische praat. “We moeten asielbeleid krijgen dat eindelijk gaat werken. Ik hoop dat mensen die hier komen, die vluchten voor oorlog, goed worden opgevangen,” zei hij. Maar op de kernvraag – of de instroom wordt beperkt – kwam geen antwoord.

En dat is natuurlijk geen toeval. Want GroenLinks-PvdA wíl helemaal geen beperking op immigratie. Maar ze durven dat niet hardop te zeggen, omdat zelfs hun eigen achterban inmiddels de gevolgen van het jarenlange open-deurbeleid begint te voelen.

Binnen GroenLinks-PvdA zit men in een onmogelijke spagaat. Enerzijds het ideologische dogma van “iedereen welkom”, “open grenzen” en “geen mens is illegaal”. Anderzijds de keiharde realiteit op straat: overvolle azc’s, woningnood, verdringing op de arbeidsmarkt, stijgende criminaliteit en een bevolking die duidelijk grenzen wil stellen aan de instroom van migranten.

Zelfs linkse kiezers, zo blijkt uit meerdere peilingen, zijn niet meer blind voor de realiteit. Ze willen opvang voor echte vluchtelingen, maar wél met duidelijke limieten, selectie en controle. Maar GroenLinks-PvdA durft dat standpunt niet in te nemen – bang om hun eigen activistische achterban tegen zich in het harnas te jagen.

Klaver doet wat hij altijd doet in dit soort situaties: hij ontloopt, ontwijkt, moraliseert en verschuift het frame. Niet “hoeveel mensen kunnen we nog aan?” of “welke instroom is realistisch?”, maar wollige zinnen over “humaniteit”, “opvang die werkt” en “vluchten voor oorlog”.

Maar iedereen weet dat het grootste deel van de asielinstroom geen oorlogsvluchtelingen zijn, maar economische migranten. En iedereen weet dat GroenLinks-PvdA structureel tegen elke maatregel stemt die controle, selectie of beperking mogelijk maakt. Dus waarom er dan nog naar Klaver wordt geluisterd als “serieuze onderhandelingspartner” is een raadsel.

De weigering van Klaver om helderheid te geven is geen onschuldige omissie, het is een bewuste strategie. De partij weet: als ze vóór open grenzen blijft pleiten, verliest ze nog meer kiezers. Maar als ze maatregelen wél bespreekbaar maakt, verliest ze haar ideologische geloofwaardigheid bij de activistische elite.

Dus blijft het antwoord in het luchtledige hangen. En zolang media als WNL Klaver niet écht doorvragen – en genoegen nemen met holle frasen – verandert daar helemaal niets aan.

Als GroenLinks-PvdA straks deelneemt aan een kabinet – en dat willen ze dolgraag – dan is het duidelijk wat er gaat gebeuren: de grenzen blijven open, de instroom blijft hoog, en de rekening komt opnieuw bij de Nederlandse burger te liggen.

Geen restricties, geen selectie, geen hervorming van het asielbeleid – alleen maar meer. En partijen die dit proberen aan te kaarten, worden direct weggezet als “onmenselijk” of “xenofoob”.

De kiezer heeft recht op duidelijkheid. En Jesse Klaver gaf dat niet. Dat zegt alles. Want wie geen helder antwoord durft te geven, heeft iets te verbergen.

En in dit geval is dat niet moeilijk te raden: GroenLinks-PvdA wil de massale instroom van migranten voortzetten, ongeacht de gevolgen voor Nederland. De rest is façade.

Laat je dus niet misleiden door mooie woorden. Kijk naar daden. Naar stemgedrag. Naar politieke moed – of het ontbreken daarvan. En bovenal: besef dat Nederland een grens nodig heeft. Letterlijk én figuurlijk.