De politieke carrière van Mona Keijzer eindigde op een spectaculaire manier, nadat ze als staatssecretaris van Economische Zaken werd ontslagen door premier Mark Rutte (VVD) wegens schending van de eenheid van het kabinetsbeleid. Keijzer was tegen de coronapas die het kabinet wilde invoeren en wilde terug naar het 'oude normaal'. Ze uitte openlijk kritiek op de avondklok, de sluiting van scholen en bedrijven, en de mondkapjesplicht, waarmee ze zichzelf in een lastig parket bracht.
De mening van Keijzer over de coronamaatregelen is een kwestie van perspectief. Sommigen zullen het met haar oneens zijn, terwijl anderen haar standpunt zullen onderschrijven. Feit is dat Keijzer haar mening niet onder stoelen of banken stak en dat ze voor haar principes opstond. Hierdoor kan men haar feliciteren, omdat ze haar standpunt duidelijk uitte en niet toe gaf aan de druk van haar tegenstanders.
Steun DDS op BackMe: alleen via uw maandelijks of eenmalige gift kunnen we de website draaiende houden en het mediakartel aanpakken. Deze steun is keihard nodig in deze zware economische tijden.
Het is een vernedering voor het CDA en het kabinet dat Keijzer werd ontslagen als staatssecretaris. Hierdoor wordt duidelijk dat er geen ruimte is voor diverse meningen en dat er maar één narratief is. Dit is jammer, want verstandige mensen zouden elke kwestie in breder perspectief moeten bekijken en verschillende meningen moeten respecteren.
Elsevier Weekblad stelt haar in het gelijk. Daar moeten we Mona Keijzer van harte mee feliciteren. Zij uitte terecht kritiek op de avondklok, de sluiting van scholen en bedrijven, en de mondkapjesplicht. Hiermee bewijst zij het ongelijk van Rutte en van haar grote tegenstander in het CDA, Hugo de Jonge.