Nieuwe aanval op Wilders: Lale Gül somt oude verwijten op, maar vergeet zijn politiek instinct

Politiek•30 aug , 14:30

Schrijfster en columniste Lale Gül heeft weer eens een opiniestuk geproduceerd, ditmaal gericht aan Geert Wilders. Ze vraagt zich af waarom hij nooit aanschuift in talkshows, nooit uitgebreid interviews geeft, en suggereert dat hij misschien “bang” is voor de nuance.

Maar haar betoog is goedkoop en gemakzuchtig. Ze grijpt de gelegenheid aan om nog even een waslijst aan oude verwijten langs te laten komen – van “kopvoddentaks” tot Netanyahu – maar raakt daarmee volledig naast de kern van de zaak.

Want Wilders heeft die talkshows niet nodig.

Waarom zou Wilders?

Het is de wereld op z’n kop: Gül doet alsof Wilders verplicht zou zijn om te verschijnen in redactiestudio’s die hem al 20 jaar demoniseren. Alsof hij alleen dan geloofwaardig is. Maar dat is onzin.

De media schrijven tóch wel over hem. Hij domineert het nieuws, elke dag.
Zijn achterban vertrouwt hem meer dan de NPO. Waarom zou hij in een vijandige studio gaan zitten die alles uit de kast haalt om hem in de val te lokken?
Hij bereikt kiezers direct via Kamerdebatten en sociale media. Zonder filter.

Dat is geen angst, dat is politiek instinct.

Oud zeer als goedkope munitie

Wat bovendien opvalt, is dat Gül haar column volstouwt met oude koeien. Minder-Marokkanen, kopvoddentaks, Netanyahu. Allemaal bekende verwijten, allemaal vaak genoeg herkauwd door de media.

Ze zegt dan wel: “Ik ga het daar niet over hebben,” maar intussen doet ze precies dát. Het is goedkope retoriek: even alle beschuldigingen herhalen om de toon te zetten, en daarna zogenaamd “een ander punt maken.”

🟦 DDS ziet wat er écht gebeurt: opiniemakers gebruiken Wilders om zichzelf in de spotlights te zetten. Terwijl zij oude verwijten oprakelen, vertrouwt Wilders op zijn eigen kracht. Steun ons om die waarheid groot te houden. 👉 Doneer via https://dds.backme.org of maak een bedrag over naar NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media.

De ironie van de media

De ironie is groot: talkshows smeken Wilders om te komen, omdat hij kijkcijfers brengt. Kranten willen hem interviewen, omdat hij lezers trekt. Ze hebben hém nodig, niet andersom.

Wilders weet dat. Hij laat zich niet lenen voor de amusementsfabriek van de NPO of voor de valstrikken van redacties die hem al decennia bestrijden. En dus kiest hij voor de enige rationele weg: zijn eigen podium, zijn eigen verhaal.

Gezond verstand, geen angst

Lale Gül kan nog zoveel columns schrijven over waarom Wilders wél zou moeten aanschuiven, maar ze mist de essentie. Het gaat niet om angst, het gaat om gezond verstand.

Wilders begrijpt beter dan wie ook dat hij geen enkele talkshow nodig heeft om de politieke agenda te bepalen. Hij ís het onderwerp, of hij daar nu zit of niet.

En dat heet politiek instinct.

🟥 Vind jij dat DDS onmisbaar is – omdat wij door de rookgordijnen van opiniemakers heen prikken en de politieke werkelijkheid blootleggen? Steun ons dan nú. 👉 Ga naar https://dds.backme.org of doneer direct via: NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media.