PVV’er Maikel Boon clasht met VVD’s Jurgen Nobel: “Statushouders eruit als ze niet werken!”

Laten we dit even uitpakken. Nobel, een VVD’er met een verleden als wethouder in Haarlemmermeer, wil met zijn Actieagenda Integratie en Open en Vrije Samenleving statushouders aan het werk krijgen. Hij pleit voor “startbanen” om te voorkomen dat nieuwkomers in de bijstand belanden, en bedrijven die meedoen krijgen een douceurtje. Wie toch een uitkering krijgt, moet verplicht Nederlands leren om “zo snel mogelijk” uit de bijstand te komen. Klinkt als een typisch VVD-recept: werk boven uitkering, eigen verantwoordelijkheid, en een ferme taaleis. Maar Boon, oud-militair en PVV-woordvoerder integratie, vindt het allemaal veel te soft. Voor hem is het simpel: Nederland biedt kansen zat, dus wie niet werkt of integreert, heeft hier niets te zoeken. Punt.

De aanvaring legt een dieper conflict bloot. Nobel probeert de VVD-lijn te verkopen: streng maar rechtvaardig, met een focus op participatie. Maar de PVV, en Boon in het bijzonder, heeft lak aan die nuance. Voor hen is integratie geen keuze, maar een keiharde eis. Geen Nederlands, geen werk, geen inzet? Dan donder je maar op. Boon, die in 2023 de Tweede Kamer inkwam na een carrière bij de Koninklijke Landmacht en als Statenlid in Noord-Brabant, staat bekend om zijn recht-voor-z’n-raap-stijl. Zijn X-post is daar een perfect voorbeeld van: geen diplomatie, maar een mokerslag richting statushouders die volgens hem profiteren zonder bij te dragen.

De cijfers liegen er niet om. Volgens recente cijfers van het CBS zit 60% van de statushouders na vijf jaar in Nederland nog steeds in de bijstand. Ondanks de krappe arbeidsmarkt – met vacatures in overvloed – blijft de arbeidsparticipatie van deze groep achter. Nobel’s taaleis, die hij koppig verdedigt ondanks protest van gemeenten, zou moeten helpen, maar critici zoals de VNG en Divosa noemen het onwerkbaar. Er zijn te weinig taaldocenten, en de eis treft ook laaggeletterde Nederlanders. Boon gaat nog een stap verder: hij ziet het hele systeem als een aanmoediging voor passiviteit. Zijn oplossing? Een schop onder de kont, en wie niet meedoet, vliegt eruit.

Dit is meer dan een persoonlijke clash. Het is een botsing van visies: Nobels VVD-geloof in prikkels en regels versus Boons PVV-mantra van “wie niet wil, moet maar voelen.” De gewone Nederlander, die hard werkt en zich kapot ergert aan vrijblijvendheid, zal Boons woorden waarschijnlijk met gejuich ontvangen. Maar Nobel heeft een punt als hij zegt dat je mensen een kans moet geven om mee te doen. De vraag is: hoe lang blijf je pappen en nathouden? Voor Boon is het antwoord duidelijk: niet lang.