Het is om te kotsen. Er is geen ander woord voor. Maandenlang, nee jarenlang, horen we premier Dick Schoof en zijn minister van Defensie, Ruben Brekelmans, de oorlogstrom roeren. Met een fanatisme dat grenst aan waanzin roepen ze via de staatsomroep dat de oorlog in Oekraïne "onze oorlog" is. Ze hitsen de bevolking op, sturen miljarden aan ons belastinggeld naar het oosten en creëren een sfeer waarin het de hoogste morele plicht lijkt om tegen de Russen te vechten. En wat gebeurt er als een Nederlandse jongen, Jesse (34), die propaganda serieus neemt en sneuvelt? Dan laten Schoof en Brekelmans hem en zijn familie keihard vallen. Als oud vuil langs de kant van de weg. Het hypocriete gajes in vak K heeft bloed aan de handen. Niet alleen omdat ze Jesse met hun aanhoudende oorlogshitserij de dood in hebben gepraat, maar vooral vanwege de kille, psychopathische onverschilligheid die de staat toonde toen het noodlot toesloeg. Terwijl de familie in totale paniek en rouw verkeerde, gaf het ministerie van Buitenlandse Zaken niet thuis.
"Zoek het maar uit," was de boodschap van het kabinet-Schoof.
Een kille afwijzing van het kabinet
- Wie: Jesse (34) uit Drenthe, vertrokken naar Oekraïne om te vechten.
- Gebeurtenis: Gesneuveld in mei 2024 in een loopgraaf in de Donbas.
- Reactie Overheid: Nul hulp. Het ministerie weigerde assistentie bij repatriëring.
- Gevolg: Vriendin Maaike en de familie moesten zelf, met gevaar voor eigen leven en financiële middelen, drie weken lang strijden om zijn lichaam terug naar Nederland te krijgen.
- Contrast: Documentairemaker Sinan Can, die de zaak onderzocht, stelt terecht vast: "Jihadvrouwen van IS halen we wél terug."
Slachtoffer van Brekelmans' propaganda
Laten we de eerste laag van dit schandaal eens afpellen. Jesse is het slachtoffer geworden van een leugenachtige campagne van het huidige kabinet. Ruben Brekelmans, de VVD-havik op Defensie, grijpt elke microfoon die hij kan vinden om te roepen dat onze veiligheid in de Donbas wordt verdedigd. Het is kletskoek. Het is niet onze oorlog; het is een proxy-oorlog die door de globalistische elite in stand wordt gehouden. Maar Jesse, een jongen met het hart op de tong en waarschijnlijk een groot plichtsbesef, geloofde de leiders van zijn land.
Hij dacht dat hij vocht voor
ons. Hij dacht dat hij een heldendaad verrichtte die gesteund werd door Den Haag. Maar zodra hij de grens overstak, was hij voor de kaste rondom Schoof niets meer dan kanonnenvoer. Nuttige idioten zolang ze leven, lastige lijken zodra ze sterven. Dat de
overheid, die deze oorlog met de mond belijdt, geen enkele verantwoordelijkheid neemt voor de burgers die ze radicaliseren om daar te gaan vechten, is misdadig.
🟦 Dit kabinet-Schoof heeft lak aan menselijk leven. Of het nu gaat om een gesneuvelde jongen die ze laten liggen, of om het ongeboren kind dat geen enkele rechtsbescherming geniet: voor het kartel telt het leven niet, alleen de agenda. Wij moeten opstaan tegen deze cultuur van de dood.
👉 Teken de petitie 'Abortus is geen mensenrecht' en laat zien dat jij wél waarde hecht aan bescherming van het leven. IS-terroristen boven eigen soldaten
En dan het tweede punt, dat je bloed werkelijk doet koken. Documentairemaker Sinan Can legt de vinger op de zere plek.
Nederland heeft
miljoenen uitgegeven en speciale operaties opgezet om vrouwen die zich vrijwillig aansloten bij Islamitische Staat (IS) terug te halen uit Syrië. Vrouwen die onze democratie haten, die juichten bij onthoofdingen en die onze samenleving willen vernietigen. Voor hen rolt de overheid de loper uit. Er staan psychologen, advocaten en woningen klaar.
Maar Jesse? Jesse, die dacht dat hij vocht voor "onze democratie" (zoals Brekelmans blijft beweren), krijgt nog geen lijkenzak van de staat. Zijn familie moest zelf het transport regelen vanuit een oorlogsgebied. Hoe durven ze? Hoe durft Dick Schoof nog in de spiegel te kijken?
Dit toont haarfijn aan waar de prioriteiten van dit demissionaire kabinet liggen: de vijand wordt geknuffeld, de eigen patriot (hoe misleid ook) wordt bij het grofvuil gezet. Het is de ultieme vorm van oikofobie - zelfhaat - van de Nederlandse staat.
President Trump wil vrede, Schoof wil oorlog
Nu Donald Trump sinds januari weer in het Witte Huis zit, zien we hoe pijnlijk de Nederlandse positie is. Trump stuurt aan op vrede, hij wil stoppen met het zinloos opofferen van levens in een bodemloze put. Maar de Europese leiders, met Schoof en Brekelmans voorop, blijven hangen in hun oorlogsretoriek uit het verleden. Ze blijven roepen "Onze Oorlog!", maar als puntje bij paaltje komt, is het "Jouw Lijk". Ze marcheren door richting de afgrond, blind voor de realiteit die vanuit Washington wordt gedicteerd.
Jesse kreeg van Oekraïne een medaille voor moed. Van Nederland kreeg hij een trap na. De familie is woest, en terecht. Ze zijn bedrogen door een overheid die grote woorden gebruikt om geopolitieke spelletjes te spelen, maar geen grammetje menselijkheid bezit voor de gevolgen van dat beleid.
Een moreel failliete staat
Het verhaal van Jesse is een keiharde aanklacht tegen de hypocrisie van Schoof en Brekelmans. Je kunt niet burgers oproepen om "de waarden van Europa" te verdedigen en ze vervolgens laten wegrotten in de modder als ze gehoor geven aan die oproep. Het feit dat IS-terroristen meer service krijgen van de overheid dan een Nederlandse jongen die dacht het goede te doen, zegt alles over de staat van ons land onder dit bewind. Nederland is moreel failliet.
🟥 De minachting voor het leven, van de loopgraven in Oekraïne tot in de baarmoeder, is het kenmerk van deze kille elite. Zij beschermen de dood, wij beschermen het leven. Laat dit niet over je kant gaan. Kom in verzet tegen de onmenselijkheid.
👉 Teken HIER de petitie en stop de plannen om het doden van ongeboren kinderen een 'mensenrecht' te maken.