Talitha Muusse fileert hypocrisie: “Alsof liberaal Nederland ineens ontdekt dat er ook christenen bestaan”

Muusse schreef:

Een rake observatie - en een die precies blootlegt wat er in Nederland misgaat: de intolerantie van de zogenaamd ‘tolerante’ elite.

Wie in Nederland vandaag de dag nog hardop zegt dat geloof, gezin of traditie waardevol zijn, loopt het risico te worden weggezet als ouderwets, gevaarlijk of ‘extreem’. Zodra iemand durft te verwijzen naar morele overtuigingen die niet in het seculiere straatje passen, breekt er een storm los op sociale media en in talkshows.

Het gebeurde met Chris Stoffer, die gewoon een politiek debat over abortus wilde voeren. Het gebeurde met Henri Bontenbal, die de vrijheid van christelijk onderwijs verdedigde. En het gebeurde nu weer - in de reacties op Muusse’s tweet - met iedereen die het lef heeft dat punt te ondersteunen.

Muusse raakt hier aan een dieper probleem. Nederland is ooit gebouwd op vrijheid van geweten, van geloof en van onderwijs. Dat is geen ‘rechtse’ of ‘linkse’ verworvenheid - het is de kern van onze democratie.

Maar in het huidige debat lijkt die vrijheid nog maar één kant op te werken:

Zodra een christen uitlegt waarom zijn waarden ertoe doen, wordt dat weggezet als “beperkingen van anderen”. Het is een karikatuur, en Muusse prikt die fijntjes door.

Het is opvallend dat juist mensen die zichzelf progressief noemen, het slechtst omgaan met afwijkende meningen. Ze roepen om diversiteit, maar schrikken zodra die diversiteit ook levensbeschouwelijk blijkt te zijn.

Het feit dat iemand als Henri Bontenbal - een gematigde christen, geen extremist - onder vuur komt te liggen, zegt alles. Er mag in Nederland tegenwoordig over álles worden gepraat, behalve over geloof, identiteit en moraal.

Muusse’s opmerking “gekkigheid zeg” is daarmee meer dan een kwinkslag - het is een diagnose van de culturele arrogantie die ons publieke debat verstikt.

Of je nu christen bent of niet, het recht om je waarden en overtuigingen uit te dragen is essentieel in een vrije samenleving. Wie dat recht ondermijnt omdat het ‘niet progressief genoeg klinkt’, is zelf bezig de vrijheid af te breken die hij zegt te verdedigen.

Muusse heeft gelijk: er wónen nog steeds christenen in Nederland. Sterker nog: ze vormen een belangrijk deel van onze geschiedenis, onze cultuur en onze morele ruggengraat.

Met één korte tweet zette Talitha Muusse de vinger op de zere plek: Nederlandse progressieven verkondigen diversiteit, maar kunnen geen geloofsdiversiteit verdragen.

Wat ze “hysterie” noemt, is precies dat - de paniek van een seculiere elite die niet begrijpt dat vrijheid óók betekent: het recht om anders te denken, om te geloven, om waarden te hebben die niet modieus zijn.

Vrijheid van meningsuiting geldt voor iedereen. Ook voor christenen. En dat simpele besef lijkt progressief Nederland even vergeten te zijn.