Timmermans blijft links: “Naar rechts opschuiven? Dat doen we niet meer”

Met andere woorden: Timmermans kiest voor radicale, linkse confrontatiepolitiek. En dat is niet alleen slecht nieuws voor de Nederlandse kiezer, maar ook een frontale aanval op elke vorm van democratische samenwerking.

Op het podium van poppodium De Effenaar stond een zelfgenoegzame Timmermans het publiek toe te spreken alsof hij al premier was. “Jullie zijn Nederland,” riep hij, doelend op de zaal vol GroenLinks‑PvdA‑leden. Alsof de andere helft van het land — PVV-stemmers, FVD-kiezers, SGP-aanhangers — niet bestaat.

Deze man wil premier worden van álle Nederlanders, maar sluit de helft van het volk bij voorbaat uit. Is dat de inclusieve, sociale politiek waar links altijd zo hoog van opgeeft? Of gewoon ordinaire, ideologische tunnelvisie?

En dan de sneer richting Dilan Yesilgöz — die eerder nog had gezegd dat GroenLinks-PvdA “gewoon een normale partij” was. Timmermans kon het niet laten om zelfs dat als aanval te framen. Zelfs complimenten worden door deze man verdraaid tot politieke munitie.

Timmermans sprak in Eindhoven over de gevaren van “zondebokpolitiek”. Maar wie maakt er structureel zondebokken van boeren, huurders met een hoge energierekening, mensen die hun grenzen willen bewaken? Juist — Frans Timmermans en zijn klimaatkerk.

Hij waarschuwt voor het uitsluiten van groepen? Hij sluit zelf de PVV uit. Hij sluit kiezers uit. Hij sluit samenwerking met rechts uit. Hij noemt het zondebokdenken wanneer mensen zich verzetten tegen massa-immigratie, maar niet als hij zelf het halve land afserveert als “onverdraagzaam”.

Kortom: Timmermans belichaamt exact wat hij zegt te bestrijden. Het is de bekende linkse reflex: schuif de schuld af, wijs naar de ander, en presenteer jezelf als moreel kompas — terwijl je ondertussen de samenleving splijt.

Timmermans noemt ook zijn deelname aan Rutte II — het rampkabinet dat Nederland opzadelde met lastenverzwaring, nivellering, en een sociale afbraak waar we vandaag nog de rekening van betalen.

Zijn conclusie? Niet dat de koers toen fout was. Niet dat het volk rechtser stemde met een reden. Nee, zijn les is: we hadden nóóit naar het midden moeten luisteren. We hadden nóg linkser moeten zijn.

Het is verbluffend. Terwijl het land smeekt om veiligheid, betaalbare woningen, grip op migratie en lagere lasten, komt Timmermans met klimaatreligie, migratieverheerlijking en het belonen van uitkeringen boven werk.

Frans Timmermans heeft zichzelf ontmaskerd. Hij wíl niet samenwerken. Hij wíl geen consensus. Hij wíl geen oplossing — hij wil macht. Linkse, collectieve, klimaatdogmatische macht. Ten koste van alles.

Wat kunnen wij doen?

✅ Deze man geen centimeter ruimte geven

✅ Stemmen op partijen die wél luisteren: PVV, FVD, SGP

✅ En DDS blijven steunen in het blootleggen van deze arrogantie