Van Baarle roept in het Arabisch op tot stemmen op DENK: politieke ophef in Nederland

“Stem op DENK,” zegt Van Baarle expliciet, waarna hij de instructies zowel in het Nederlands als in het Arabisch herhaalt. Daarmee wordt duidelijk dat DENK de campagne rechtstreeks richt op niet-Nederlandstalige doelgroepen - iets wat in ons land hoogst ongebruikelijk is.

De videoboodschap roept de vraag op of dit soort campagnes de integratie niet juist ondermijnen. Politieke partijen horen immers uit te gaan van een gedeelde taal en cultuur. Door bewust een andere taal in te zetten om stemmen te winnen, bevestigt DENK de kloof in plaats van die te dichten.

Critici stellen dat het niet de bedoeling kan zijn dat kiezers alleen nog in hun moedertaal worden aangesproken. Verkiezingen draaien om meedoen in een gezamenlijke democratie, en daar hoort de Nederlandse taal onlosmakelijk bij.

Voor Van Baarle lijkt dit echter een bewuste strategie: zijn achterban aanspreken in de taal waarin zij zich het meest thuis voelen. Maar de prijs daarvan is hoog. In plaats van bruggen te slaan, ontstaat het beeld van een partij die zich juist richt op afzondering.

Daarmee legt DENK opnieuw de nadruk op identiteitspolitiek: mensen worden niet aangesproken als burgers van Nederland, maar als leden van een specifieke taalgroep of gemeenschap. Dat werkt polarisatie in de hand.

Het feit dat een partijleider tijdens een nationale verkiezingscampagne expliciet in een vreemde taal oproept om op zijn partij te stemmen, is veel meer dan een “campagnegimmick.” Het raakt de kern van onze democratie.

Als dit normaal wordt, wat is dan de volgende stap? Campagnes in Urdu of Pools? En wie garandeert dat de boodschap overal hetzelfde is? In een democratie moet iedereen dezelfde informatie krijgen, in dezelfde taal - en dat is in Nederland het Nederlands.

Van Baarle kan het mooi verkopen als inclusiviteit, maar in werkelijkheid versterkt hij de kloof die er al is. Een democratie werkt alleen als er een gedeelde basis bestaat. Dat betekent: dezelfde spelregels, dezelfde informatie, dezelfde taal.

Nederland is geen lappendeken van parallelle gemeenschappen die elk hun eigen politiek voeren. Het is één land. En dat betekent dat politici ook zo moeten handelen.