Politie op rand van financiële afgrond: recordtekort dreigt veiligheid te ondermijnen

Concreet vraagt de politie de komende jaren minstens 350 miljoen euro extra. Tegelijk wil het korps zelf fors bezuinigen – zo’n 500 miljoen euro tot 2030 – door onder meer kantoorruimte te sluiten, ICT-projecten te schrappen en dure externe adviseurs aan de kant te zetten.

Korpschef Janny Knol waarschuwt dat “zonder extra middelen de positie van de politie en de veiligheid in Nederland op het spel staan.”

De boodschap is niet mals. Als er niets gebeurt, stevent de politie in 2030 af op een tekort van ruim 850 miljoen euro. Dan dreigt een “zwart scenario,” zo stelde Hubert Bruls, burgemeester van Nijmegen en voorzitter van de regioburgemeesters.

Wat dat in de praktijk betekent? Minder blauw op straat, minder rechercheurs om zware misdaad aan te pakken, langere wachttijden bij aangiftes, en een politieorganisatie die alleen nog brandjes kan blussen in plaats van structureel problemen aanpakken. Kortom: Nederland wordt onveiliger.

Het is makkelijk om met de vinger naar de politie zelf te wijzen, maar de echte verantwoordelijkheid ligt bij Den Haag. Jarenlang is de politie afgescheept met “efficiëntieslagen” en “digitaliseringstrajecten,” alsof dat de onderliggende problemen zou oplossen.

Ondertussen groeit de samenleving qua criminaliteit, migratie en maatschappelijke spanningen alleen maar harder. Van drugsgeweld in Brabant tot bendeoorlogen in de Randstad: de politie wordt dagelijks overvraagd.

Maar de politiek - van VVD tot GroenLinks-PvdA - zette veiligheid niet bovenaan, maar koos voor prestigeprojecten: klimaatmiljarden, Brusselse afdrachten en ontwikkelingshulp. Het resultaat: een uitgeperste politie die nu de rekening presenteert.

Dat er nu een taskforce moest worden opgericht om te berekenen hoe groot het gat is, zegt genoeg. De eigen conclusie van die groep is vernietigend: zonder ingrijpen loopt het tekort op tot onhoudbare proporties.

Met andere woorden: de politieorganisatie kan zichzelf niet langer draaiende houden. Het vertrouwen van de burger - toch de basis van de rechtsstaat - komt daarmee onder druk te staan. Als agenten straks alleen nog maar noodmeldingen kunnen afhandelen, verliest de politie haar gezag en raakt de samenleving ontwricht.

Het is verbijsterend dat dit punt überhaupt bereikt is. Veiligheid is de kerntaak van de staat. Als daar geen geld voor is, maar er wel miljarden verdwijnen naar windmolens, stikstofprojecten en Europese hobby’s, dan zijn de prioriteiten volledig zoek.

De politie vraagt niet om luxe. Zij vraagt om de middelen die nodig zijn om de samenleving veilig te houden. Als Den Haag dat blijft negeren, dan is het niet de politie die faalt, maar de politiek die Nederland willens en wetens in de steek laat.