Wat een poppenkast: na PVV-exit zoeken partijen wanhopig naar bewindslieden

Ministersposten komen vrij, staatssecretarissen moeten gevonden worden, en wat gebeurt er? VVD, NSC en BBB rennen in paniek rond als kippen zonder kop. Niemand weet wie wat moet doen, niemand durft het aan, en het publiek kijkt met plaatsvervangende schaamte toe.

De VVD schuift Vincent Karremans naar voren als minister van Economische Zaken. Wat? Ja, die jongen die nét staatssecretaris was voor Jeugd en Sport. En nu ineens een zware economische portefeuille krijgt. Niet vanwege ervaring of visie, maar gewoon omdat er niemand anders durft of wil.

Daarnaast mag VVD’er Thierry Aartsen aan de slag op Infrastructuur. Ook zo'n naam die vooral bekendstaat om z’n Haagse loopjes en partijloyaliteit, niet om inhoudelijke zwaarte.

Is dit het beste dat de VVD te bieden heeft? Blijkbaar wel. Dat zegt meer over de staat van de partij dan over de kandidaten.

De BBB levert Robert Tieman (wie?) als minister van Infrastructuur en Nicki Pouw-Verweij (nog geen jaar uit de Kamer) als staatssecretaris van Langdurige Zorg. Ook daar geldt: geen zwaargewichten, geen ervaren bestuurders. Pouw-Verweij is een goede, betrouwbare naam. Maar een ervaren bestuurder is ze natuurlijk niet.

En NSC? Ja, dat is het toppunt van gênant. Ze moeten een minister voor Volksgezondheid én een staatssecretaris voor Buitenlandse Handel leveren. Maar tot op heden: nul namen. Niets. Radiostilte.

Waarom? Omdat zelfs binnen de partij niemand zich wil branden aan de puinhopen van een demissionair kabinet dat geen richting meer heeft en waarin je elke dag op eieren loopt.

Nou ja, dat óf omdat ze elkaar intern allemaal bestrijden en uit de weg duwen om de functie te kunnen bekleden. Dat kan natuurlijk ook nog.

De hele operatie om “de werkdruk te verlichten” na het PVV-vertrek is inmiddels verworden tot een zielig schouwspel.

En ondertussen hebben VVD, NSC en BBB nog steeds de brutaliteit om te doen alsof zij “de stabiliteit” zijn in Den Haag.

Wat deze klucht bewijst? Dat na het vertrek van de PVV er geen stabiliteit is gekomen. Het tegendeel is waar. Wat we zien is een verdeelde, visieloze en totaal incapabele kliek die alleen nog denkt in posities, plakkertjes en politieke overleving.

Het is een puinhoop. Een lachwekkende stoelendans van kartelklungels.

En het volk? Dat ziet het en keert zich af. Terecht.