Wilders vernietigend: ‘Schoof weigerde cruciale migratiebrief te tekenen!’

Dat was voor Wilders het ultieme teken: deze man hoort geen premier van Nederland te zijn. En wie kan het hem kwalijk nemen?

De brief waar het om draait, was een signaal van kracht vanuit landen die hun burgers serieus nemen. Denemarken, Oostenrijk, Estland, Griekenland, Italië, Letland en Litouwen riepen op tot strengere asielregels, en tot een veel hardere aanpak van criminele asielzoekers. Kortom: precies de koers die ook de PVV bepleit – en die een enorme meerderheid van de Nederlanders steunt.

Maar wat deed Dick Schoof? Hij weigerde zijn handtekening eronder te zetten. Terwijl hij wel kandidaat-premier was van een kabinet waarin de PVV de grootste partij is.

Het is tekenend voor de oude bestuurscultuur waar Schoof uit voortkomt: ambtenarij, achterkamertjes, en vooral niet te hard optreden tegen migratie, want dan schrik je de Brusselse elite af. Maar Nederland snakt juist naar duidelijkheid, kracht en leiderschap. Geen slap gedraal, maar beleid dat onze grenzen beschermt en onze wijken veilig houdt.

Schoof’s weigering is geen klein detail, maar een fundamenteel signaal. Hoe kun je een migratiecrisis aanpakken als je niet eens een brief durft te tekenen die die aanpak ondersteunt?

Wilders heeft dus volkomen terecht al vroeg zijn bedenkingen geuit. Want hoewel er een rechts kabinet op komst is, zie je aan Schoof dat het systeem zichzelf probeert te redden door de oude elite opnieuw op het schild te hijsen.

En dat is nu juist waar de verkiezingsuitslag van 2023 een duidelijke afwijzing van was. Het Nederlandse volk wil geen technocraten meer die doen alsof ze neutraal zijn, maar intussen de belangen van burgers verkwanselen aan de EU, aan migratielobby’s, en aan D66-idealen.

Met deze onthulling was er eigenlijk al geen weg meer terug. Schoof negeerde de wil van de kiezer - en van Wilders. Toen hij dat deed zat Wilders waarschijnlijk al op het puntje van zijn stoel om het kabinet te laten vallen.

En zo geschiedde.

Conclusie: De weigering van Dick Schoof om een cruciale Europese migratiebrief te ondertekenen laat zien dat hij nog altijd dachte en handelde als een ambtenaar van Rutte IV... en dat het op zijn best een kwestie van tijd was voordat het kabinet viel.