Wilders woedend: “Ik kreeg méér stemmen dan Jetten, Bontebal en Yeşilgöz - en toch sluiten ze mij uit!”

“Ik heb ruim 450.000 stemmen meer gekregen dan Jetten (D66), 650.000 stemmen meer dan Bontebal (CDA) en 1.000.000 stemmen meer dan Yeşilgöz (VVD) en alledrie sluiten de meest populaire politicus en daarmee alle PVV-kiezers uit,” schreef Wilders. “Ze moeten zich kapot schamen!”

Het is een boodschap die recht uit het hart komt van miljoenen Nederlanders die zich al jaren niet gehoord voelen. Want hoe is het mogelijk dat de partij die de verkiezingen won - met afstand - nog steeds wordt behandeld alsof ze er niet bij hoort?

Wat Wilders hier benoemt, is de harde realiteit van de Haagse machtspolitiek. In plaats van te luisteren naar de kiezer, trekken de traditionele partijen gewoon de oude kartellijnen weer recht. D66, VVD en CDA sluiten liever onderling deals dan dat ze serieus praten met de man die de grootste democratische mandaat van Nederland heeft gekregen.

Het gevolg? Een politieke realiteit waarin de stem van ruim 2,4 miljoen Nederlanders niets waard lijkt. Alsof hun stem “verkeerd” was. Alsof hun keuze niet serieus genomen hoeft te worden.

Nederland heeft met de verkiezingen duidelijk gekozen voor een koerswijziging - minder migratie, minder EU, meer nationale soevereiniteit. Maar in de achterkamertjes van Den Haag probeert het kartel dat signaal opnieuw te negeren.

Wilders’ woede is niet alleen begrijpelijk, maar ook terecht. Rob Jetten, Henri Bontenbal en Dilan Yeşilgöz vertegenwoordigen partijen die zwaar verloren hebben bij de verkiezingen. Toch doen ze alsof zij het recht hebben om te bepalen wie er mee mag doen aan de regering.

Het is de ultieme hypocrisie: partijen die door de kiezer zijn afgestraft, sluiten de winnaar uit en noemen dat vervolgens “verantwoordelijkheid nemen”. In werkelijkheid is het pure minachting voor de kiezer.

De PVV is niet zomaar een protestpartij meer. Ze is de grootste politieke beweging van Nederland, met een mandaat dat groter is dan de drie genoemde partijen bij elkaar. En toch weigert het kartel te erkennen wat de kiezer wil.

Wilders zegt hardop wat velen denken: dit is geen democratie meer, dit is een toneelstuk waarin het kartel de rollen verdeelt. D66, VVD en CDA houden elkaar de hand boven het hoofd, terwijl de echte stem van Nederland buiten de deur blijft.

De gevolgen laten zich raden. Iedere keer dat de gevestigde partijen de PVV uitsluiten, groeit het wantrouwen van de burger. Niet richting Wilders, maar richting het hele politieke systeem.

De kiezer ziet het: de spelregels gelden alleen als het kartel wint. Zodra een outsider wint, worden de regels aangepast.

Of je nu PVV-stemmer bent of niet - wat hier gebeurt, raakt de kern van onze democratie. De populairste politicus van Nederland, met veruit de meeste stemmen, wordt door verliezers buitengesloten.

Wilders zegt wat niemand in de gevestigde politiek durft te zeggen: dit is geen “normale politieke afweging”, dit is machtsbehoud vermomd als moraal.

Zijn oproep dat de kartelpartijen zich “kapot moeten schamen” is dan ook niet zomaar een emotionele uitbarsting. Het is de uitdrukking van een sentiment dat in heel Nederland leeft: genoeg is genoeg.

De cijfers liegen niet. Geert Wilders kreeg meer stemmen dan Jetten, Bontebal en Yeşilgöz samen - en toch weigert het kartel hem toe te laten tot de macht. Dit is niet zomaar een politieke kwestie; dit is een democratisch schandaal. En dat Wilders het zo hard zegt, is precies waarom miljoenen Nederlanders hem steunen.