Geheime opname onthult: Antifa Utrecht oefent met ontregelen en fysiek geweld - politie en overheid moeten optreden

Het gaat hier niet om woorden in de marge. De opname laat zien dat er bewust wordt geoefend met tactieken om ordehandhaving te omzeilen, inclusief het bewust vermijden van identificatie en een expliciete training in het doorbreken van rijen politie — waarbij volgens de maker van de uitzending ook fysiek geweld niet werd uitgesloten. Dit is geen idealistisch debat over protestvormen: dit is ordinaire voorbereiding op confrontatie.

De beelden tonen hoe deelnemers worden aangespoord maskers, zonnebrillen en mutsen te gebruiken om herkenning te voorkomen en zelfs hun identiteitsbewijzen thuis te laten, zogenaamd om boetes te ontwijken. Verder wordt gesproken over methoden om politielinies te ondermijnen en te doorbreken - en waar die grens tussen “verzet” en “gewelddadige aanval” ligt, is in deze bijeenkomst allerminst vaag gehouden.

Dat is schokkend. Protesteren is een grondrecht, zelfs luid en confronterend protest. Maar training in technieken om wetshandhaving te omzeilen en in sommige gevallen over te gaan tot lichamelijk ingrijpen, overstijgt de legitieme grenzen van burgerlijke ongehoorzaamheid. Het is niets minder dan voorbereiding op geweld en chaos.

De overheid en de lokale handhaving moeten nu optreden - niet om vreedzame demonstraties te smoren, maar om strafbare voorbereiding en oproep tot geweld te onderzoeken en te bestraffen. Als groepen doelbewust worden getraind om de rechtsstaat te ondermijnen, dan is dat een taak voor justitie en openbare orde. Handhaving die te laat of te laks optreedt, geeft dergelijke extremistische praktijken alleen maar ruimte om zich te verspreiden.

Daarnaast valt er een politieke verantwoordelijkheid te benoemen. Lokale bestuurders en coalities die oogkleppen dragen omdat het “politiek gevoelig” is, faciliteren in de praktijk onveilige situaties. Burgers hebben recht op orde en bescherming; dat is geen partijkwestie maar een fundamentele taak van de staat.

Wat deze zaak ook blootlegt, is de rol van de media bij het normaliseren van extremistische praktijken. Een deel van het publieke debat doet alsof alle vormen van “antifascistisch verzet” per definitie nobel zijn en geen grenzen kennen. Maar verzet dat systematisch de publieke orde wil breken en daarbij geweld in de hand werkt, verdient geen podium zonder kritische analyse en juridische aankondiging. Journalisten hebben een taak: niet alleen ooggetuigenverslag doen, maar ook normen bewaken en de flinterdunne scheidslijn tussen protest en criminele voorbereiding duidelijk benoemen.

Als de opnames authentiek zijn - en daar lijkt op basis van de uitzending geen reden om aan te twijfelen - dan gaat het om een georganiseerde inzet van tactieken die schade kunnen veroorzaken, zowel aan politie als aan omstanders. Dat vraagt om antwoorden van justitie en het OM: zijn er onderzoeken? Worden organisatoren of instructeurs vervolgd? Zo niet, waarom niet?

De opname van Antifa Utrecht is meer dan sensationele televisie. Het is een waarschuwing. Wanneer organisaties oefenen met methoden om politie en openbare orde te ontregelen en daarbij de stap naar fysiek geweld niet uitsluiten, staat onze rechtsstaat onder druk. Den Haag en het lokale bestuur moeten dit soort vormen van voorbereiding op confrontatie onverbiddelijk aanpakken: onderzoeken, opsporen, vervolgen waar nodig - en voorkomen dat radicale praktijken een normaal onderdeel van het straatbeeld worden.

De grens moet helder zijn: protestrecht ja, voorbereide geweldsaanvallen nee. Wie die grens negeert, hoort niet in de openbare ruimte te opereren - en zeker niet zonder gevolgen.

Oh, en kabinet: de Kamer wil dat ANTIFA op de terreurlijst gezet wordt. Doe dat!