Omarmt PvdA het compassievol conservatisme?

Myron Magnet en Theodore Dalrymple lijken steeds grotere inspiratiebron voor PvdA'ers.

Een PvdA'er die tough is on crime. Het kan bijna niet zou je denken, en Michaels verwondering over de uitspraken van Eberhard van der Laan gister was dan ook logisch. 'De afgelopen jaren is de positie van verdachten versterkt en het aantal verplichtingen gericht op de bewijsvoering verzwaard', constateerde Van der Laan lichtelijk geërgerd. Als het aan hem ligt wordt de regelgeving dan ook vereenvoudigd, zodat de politie meer tijd heeft om te doen waarvoor ze zijn: boeven vangen.

Klinkt eigenlijk allemaal heel logisch, toch? Maar waar komt die verstikkende bureaucratie dan vandaan? Hoe komen zovelen aan die dekselse daderfetisj?

Volgens de Amerikaanse denker Myron Magnet - één van de intellectuele inspiratiebronnen van Theodore Dalrymople - moeten we daarvoor terug naar de culturele revolutie van de jaren '60. In het in Nederland onvolprezen boek The Dream and the Nightmare: the Sixties' Legacy to the Underclass (lees dat boek!) beschrijft hij hoe destijds de verheerlijking van 'rebels with a cause' - in de volksmond: criminelen - ervoor zorgde dat het strafrecht zo werd ingekleed dat iedere vorm van normaal justitieel optreden de facto onmogelijk werd. Criminelen zijn immers in wezen vrijheidsstrijders die zich afzetten tegen de beknellende normen en waarden van de samenleving, en in dat opzicht eigenlijk slachtoffer *kuch*. 'Anxious to protect citizens from a tyrannical abuse of police power, the judges errected safeguards that turned out to hinder ordinary, untyrannical policemen from bringing common criminals to justice', schrijft Magnet. 'The inevitable result was that criminals became harder to convict, and punishment for crime became rarer.'

Van der Laans kritische opmerkingen zijn eigenlijk precies in lijn met wat Magnet in zijn boek schrijft, een boek dat kan worden beschouwd als de voorloper van Dalrymples welbekende Leven aan de onderkant. Opvallend is dat een tijd geleden andere PvdA'ers ook al flirtten met het compassionate conservatism van denkers als Magnet en Dalrymple, het gedachtegoed dat door niemand minder dan Bush jr. werd omarmd toen hij voor het eerst opging voor het presidentschap van de VS. Een interessante ontwikkeling, op z'n zachtst gezegd.

Is het compassionate conservatism de nieuwe weg die de PvdA straks onder de gedoodverfde nieuwe voorzitter Spekman zal inslaan? Binnen de partij lijkt er in ieder geval wel degelijk draagvlak voor te zijn, maar hoeveel tegengas gaat het invloedrijke clubje multiculturalisten uit de grachtengordel hiertegen geven. De tijd zal het leren.

foto: wikimedia