Valentijnsdag: exportproduct van Westerse decadentie

Oppervlakkig maar toch zo aantrekkelijk.

Vandaag is een grote dag, als we winkeliers moeten geloven. Al wekenlang worden we vanuit de schappen toegeschreeuwd door van alles dat roze/ rood en hartvormig is. Wee je gebeente als je het waagt om je geliefde vandaag een presentje te onthouden! Valentijnsdag is typisch Westers en ... aantrekkelijk.

Hoewel de Nederlandse consument niet zo happig is, wint het van origine christelijke feest gestaag aan terrein. Zelfs in Iran lijkt Valentijnsdag een voet aan de grond te krijgen. Hoewel de streng-islamitische regering het Westerse gedoe afwijst, stort de Iraanse jeugd zich er vol overgave op:

Westerse oppervlakkigheid, tja, er zit wat in. Valentijnsdag is met zijn comfort, veiligheid en entertainmentgehalte wel een typisch Westers product. Wij Westerlingen laten ons graag vertellen dat, wanneer en hoe we onze geliefde moeten verrassen. Daarbij doen we dat ook nog het liefst zo veilig mogelijk. De brede interpretatie van het woord 'geliefde' maakt de kans op een negatieve reactie uiterst klein en de commercie biedt ons volop mogelijkheid om spielerisch met het geheel om te gaan. Zo is het allemaal 'leuk' en lopen we weinig kans op een gebroken hart.

Natuurlijk zit er een economische component aan het geheel en iets in de trant van 'aanbod creëert vraag'. Maar bovenal past Valentijnsdag gewoon heel goed bij onze vermoeide Westerse levenshouding. Het is dan weer opvallend dat dit zo aantrekkelijk is uit niet-Westers oogpunt.

Aan de andere kant: wat wil je nou nog meer. Het is ook gewoon leuk om cadeautjes en chocola te krijgen.