Chaos in Scheveningen: Kansenparels vallen politie aan

Wat een verrassing: weer eens kansenparels die onze straten onveilig maken! Dit is geen incident, maar een triest patroon dat steeds opnieuw opduikt in Nederland, waar allochtone jongeren geweld verheerlijken en onze samenleving ontwrichten.

De politie kreeg het zwaar te verduren, maar verrassend genoeg werden er geen aanhoudingen verricht. Tegen middernacht keerde de rust terug, maar de boodschap is duidelijk: dit tuig voelt zich onaantastbaar. Beelden tonen hoe deze jongeren alles kort en klein sloegen, met een kapotte ijskraam en stoelen op straat als triest resultaat. Een verslaggever meldde dat hij zijn werk niet kon doen omdat het te gevaarlijk werd – een schande! De politie, die dag in dag uit haar leven riskeert om ons te beschermen, verdient respect, geen geweld. Maar wat doet de overheid? Niets! Den Haag kijkt weer eens de andere kant op, te druk met het pamperen van deze zogenaamde “slachtoffers” in plaats van ze aan te pakken.

Dit soort rellen zijn geen uitzondering meer. Van Oud en Nieuw tot aan spontane vechtpartijen in grote steden: allochtone jongeren zijn vaak de aanstichters. Denk aan de rellen in Rotterdam een paar jaar geleden, waar de politie ook met stenen werd bekogeld. Of de rellen in Amsterdam-West, waar auto’s in brand werden gestoken. Het probleem is duidelijk: een gebrek aan discipline, normen en waarden, en een overheid die te slap is om in te grijpen. Deze kansenparels krijgen alle ruimte om te doen wat ze willen, zonder consequenties. Intussen lijden gewone Nederlanders, die gewoon een avondje uit willen in Scheveningen, onder deze chaos. Hoe lang laten we dit nog gebeuren?

Hoe lang pikken we dit nog? De politie verdient respect, geen stenen. Deze kansenparels moeten keihard worden aangepakt: oppakken, straffen, en geen excuses meer. Nederland is het zat om de dupe te zijn van dit geweld. Scheveningen verdient beter dan een slagveld te worden voor relschoppers. Het is tijd dat Den Haag eindelijk eens ballen toont en deze jongeren aanpakt met zero-tolerancebeleid. Geen taakstraffen meer, maar echte consequenties: celstraffen, uitzetting waar mogelijk, en een duidelijk signaal dat dit gedrag niet wordt getolereerd.